Herkese iyi gunler,ben (23) 2017 kasımdan buyana evliyim ev hanımıyım ve 6 aylık bir bebeğim var.Esimi(34) cok severek ve hayranlik duyarak evlendim mukemmel bir adamdı benim gozumde.evlenir evlenmez hamile kaldım ne olduğunu anlayamadım bile bunu cok erken buluyordum ama eşim 2.cocuğu bile dile getiriyordu daha hamileyken.Ciddiye almıyorum tabi ilk zamanlar guluyoruz hoşa gidiyor geciyor.Ama şuan ki durum artık beni artık hayattan bezmiş bir insan haline getirdi,Kayinvalidem ve kayınpederim yaşlı genclerden kabullenemiyorlar ama yıllardır hastalar.Hastalar ve aileleri hep hasta.Esim de surekli annem babam benim ailem diye diye beni hislerimi ihtiyaclarımı yok sayıyor.Ve adam akıllı konuşma yok anlama yok sorsan ben calışıyorum gormuyormusun annem hasta babam hasta borcum var anla ama bu kısır dongude gibi birşey cok bunalıyorum.Bir abisi var o kendiside karısıda cok muhatap değiller eltim kayinvalidem kusler.Simdi eltimde hamile eşi el ustunde tutuyor.Ben anlayamıyorum nasıl davranmam gerek eşimin ailesinin biz olduğuna inandırmak icin cok yalnızım.Lutfen bakış acılarınızı okuduğunuz kadarıyla benimle paylaşın