30 yaşıma giriyorum. Ama kendimde cozemediğim bir durum var. Aslında kendim cok sorun etmiyorum ama etrafımdakiler bir şeyler diyor illa ki.
Sorun şu ki benim telefonla birilerini arama huyum yok. Annem beni arar bazen acmam bile. Geri donuş yapmam. Nerdeyse hic aramam . İki ablam var canımdan cok sevdiğim onları da aynı şekilde aramıyorum genelde onlar arar .
3 yıllık evliyim eşim i de arada sırada ararım. Misal 5 gundur memleketteyiim, ben sanırım 1 veya iki kez aradım . Ailem az cok alıştı bu halime. Bazen sitem ediyorlar o kadar.
Ama kaynanam alışamadı. Onu aramamı bekliyor surekli. Zaten aynı şehirdeyiz illa ki goruşuyoruz. Hasta oluyor bazen aramıyorum ama en fazla 3 gun j sonra goruyoruz birbirimizi o zaman soruyorum nasılsın diye.
Annem hasta olur ama aramadığım cok oluyor. Eşim de annemi pek aramaz bende denk gelirse konuşurlar. Annem eşime tavır almaz ama kaynanam niye boyle tavır alıyor anlamıyorum.
Bazen değişsem keşke diyorum ama olmuyor. Sizce kimseyi boyle aramamak problem mi?