4 yıldır evliyim. Eşimle iletişimimiz gir gide azalıyor. Kac kere konuşmaya calıştım bir işe yaramıyor. İş değiştirdi, gece 9 dan once eve gelmiyor. Geldiğinde işte yemeğini yemiş oluyor. Akşamları birlikte yemek yiyemiyoruz. Eve gelince elinde telefon bilgisayar başında surekli oyun oynuyor. Gunun nasıl gecti diyorum calıştım geldim diyor. Başka muhabbet yok. Gece yatana kadar oyun oynuyor. Bazen sırnaşmaya calışıyorum huylandım uzak dur diyor. Evde iyice hizmetciye bağladım. Başka bir değerim yok. Ailesine oturmaya gideriz oğrenirim ki bir suru olay olmuş bunlardan haberim yok. Kendileri arasında WhatsApp grubu var oradan yazışıp duruyorlar. Ornek vereyim yakın bir akrabaları olmuş annesi ve babası memleketlerine gitmişler hatta donmuşler. Oturmaya gittiğimde oğrendim o zaman başınız sağolsun diyebildim. Ablasının bulunduğumuz şehre tayinini cıkmış yine onlara gidince oğrendim. Hicbir şeyi benimle paylaşmıyor. Ben surekli konuşmak icin anlatıyorum hayatımdaki işteki olayları. Ama artık boş geliyor bu caba. Bir de bana soylediği şey şu sen beni dışlıyorsun. Bir olay daha anlatayım akşam işten geldi ben de akşam yemeği yemekte gec kalmıştım. Ben yemek yerken yanımda oturur musun hic goruşemiyoruz dedim. Odaya puflaya geldi oturdu burda da mesai yapayım dedi asık bir suratla. Sonra kavga ettik. Evin icinde yabancı gibiyiz. Kahvaltı sofrasında elinde telefon. Odada bilgisayar başında.
Eve arkadaşlarını cağıralım gelsinler goruşelim diyorum. Ne gerek var. Rahat rahat oturalım evde diyor. Sonra ailesine gidince annesine bize kimse oturmaya gelmiyor diyor. Ne yapmaya calışıyor anlam veremiyorum. İyice uzaklaştık birbirimizden diyorum boyle soyleyince uzuyormuşum onu. Cok boğulmuş hissediyorum.