6 aylık evliyim. Eşimin doğup buyuduğu mahalleye gelin geldim. Dolayısıyla tum sulalesi burda. Kv gorumcelerim beni asla kabullenemedi. Eşimin ayrı aile olmasını onlara eskisi gibi koşamayacak olmasını kabullenemediler. Beni hep dışlatmaya calıştırlar. Akrabalarına vs hep dedikodumu yapmışlar hep kulağıma geldi. Ama cok akıllıca davranıyorlardı eşimin yanında melek gibiler eşim yokken tam bir şeytanlardı.

Gorumce kv eşimin kuzenine oturmaya gitmişler ve beni cağırmamasını soylemişler. Sonra bir ortamda bir araya geldik ve eşimin kuzeni bana “ ya seni cağırmamı istemediler lutfen kusura bakma, ben bir gun seni ayrıyrten cağıracağım “ dedi. O ortamda bana gorumceler surekli laf soktu kuzenlerde fark etti ama ben sustum. Eşimde onlarla samimi olayım istiyordu. git gel diyordu. Gitmediğim zaman da acık acık soyleyemiyordu ama suratından anlaşılıyordu.

En son Cumartesi gecesi 4 e kadar hem ağladım hem icimi doktum. Her şeyi bir bir anlattım. Sustu suratı değişti. Sarıldı hepsiyle konuşacağım bilhassa seni cağırtmamaları cok canımı sıktı dedi. Ben bilmiyordum ne olursa olsun bana anlat dedi. “ ben senin gozunde dırdırcı bi eş olmak istemiyorum o yuzden bir şey demedim” dedim. Ve onlarla konuşmamasını sadece beni anlamasını ve benden samimiyet noktasında bir şey beklememesini soyledim. Sizce anlamış mıdır ?