Merhaba. Yıllardır sıkıntım olan konu anlatıcak konuşucak şey bulamamak ama şu 3 yıldır falan beni cok rahatsız etmeye başladı.

İnsanlarla konuşacak konu bulamıyorum. En yakınım olsa bile bir şeyler anlatıp konu acamıyorum. Bu yuzden naber nasılsından oteye giden arkadaşlarım yok. Kendimi cok yalnız hissediyorum. Arkadaşlarım senin nasıl sevgilin oldu cok sessizsin diyolar. Hic kavga etmediniz mi sevgilinle . "Senle kavga da edilmez ki cok sessizsin" diyolar.

Erkek arkadaşım da konuşkan birisi. Bana "anlat bir şeyler" diyo . Anlatıcak bir şey bulamıyorum susup kalıyorum bakıyorum anca. Onunda sıkıldığını hissediyorum. Boşuna buluşuyoruz gibi oluyo sen evine git bende evime gidiyim bari falan oluyo erken ayrılıyoruz.

Esprili biri değilim,kucukluğumden beri pek konuşmam, gun icinde yaptığımda pek bir şey yok okuldan eve evden okula yani anlatıcak olayım bile yok. Evde ailemde herkes kendi halinde teklonojik aletlere yoğunlaşmış durumdayız muhabbet cok yok gibi diğer ailelere gore.

Bir de insanlar benden sıkılıyor. muhabbetin kotu diyenler oldu. Sevgilimde benden sıkılır bununla bir omur gecer mi konuşmuyo hic diye duşunur mu acaba. Nasıl aşarım bu durumu sizce? cekinmem herkesten, bunu dersem ne duşunurler hakkımda diye duşunmem ama niye boyle oluyo bilmiyorum..