Cocukken doktor olmak istemişimdir hep. Bunu ortaokula kadar da surdurdum hep doktor olcam dedim. Belki de bir hayaldi.icimde ukte kalmadı doktor olamadım diye. Ortaokuldayken yaş 12-14 filandı sanırsam. Doktor olcam diye bahsederken annem cok olursun sen doktor tabi diye hevesimi kursağımda bırakmıştı. Gidip gizlice ağlamıştım. Halbuki takdir teşekkur getiren bir oğrenciydim.
Sonra liseye gectim. Lise 1 de cok zorlandım. Okula adapte olamadım. Ve 4 tane 1 getirmiştim. Annem 4 birim var diye alay etmişti. Eve gidip utancımdan ağladım hıckıra hıckıra hic yanıma gelip sormadı bile.
1 lerimde fen bilgisi derslerindendi zaten doktorluktan vazgecmiştim. Sonra psikolog olmak istedim. Eşit ağırlık sectim ama mat 2 im cok iyi değildi. Psikoloji okumak icinde malum puanı iyi yapmak lazım mat olması lazım. Sozel niye secmedin diyenlere sozel bolumu kucuk gorulurdu o bolumde okuyanlara hocalar iyi balmazdı benim okulumda zaten duz liseydi.
Tabi psikoloji okumak icin puanım yetmedi 2. Sene işletmeyi kazandım. Okudum bitirdim şuan bi otelde muhasebecilik yapıyorum. Ama anneme gore yeterli değilim. Arada başkalarının yanında bizimki bi zamanlar doktorluk istiyordu psikologluk istiyordu ne oldu diye kucumser beni.
Telefonda konuştuğu kişiler benim ne iş yaptığımı sorduklarında muhasebecilik yapıyor kendi mesleğine gore iş bulamadı deyip duruyor. İşletme diye meslek var sanki. Anlatamadım bunu ona. Atanamadım tabi kpss ye hazırlandım. 2020 ye tekrar hazırlanıyorum. Ama annemin artık bu millete beni bu şekilde gostermesinden sıkıldım. Başarısız goruyor beni istediği gibi evlat olamadım biliyorum. Mezun olduğumdan beri 3.işime gircem. Ayrıldım işten başka bir otele geciyorum. Bazı sorunlardan dolayı cıktım. Muhasebede 2. İşyerim daha onceki başka bir işti.kurumsal bir otel gececeğim yer ama adam kış icin garanti vermedi kasıma kadar yani. İşten cıktım diye de niye cıktım 12 aylık işi bıraktım diye laf soktu.
Daha onceki işyerime girdiğimde bakalım burayı kaş ay sonra bırakcaksın diye soylenmişti.
Butun ozguvenimi somuruyor. Ben istemezmiyim atanmayı. Ama atanamazsam muhasebe işi yapıcam cunku muhasebeyi seviyorum. Mali muşavirlik duşunebilirim daha sonra. Aileme soylemedim bunu. Ona da kulp bulur diye. Sonra mali muşavirde olamadın diye laf sokar.
Hic bir zaman gururlandıramadım annemi. Başkalarının yanında beni kucuk duşurmesinden yoruldum. Ama ben buyum. Salı gunu yeni işime başlıyorum icimdeki heyecanda gecti gitti. Ne yaparsam yapayım olmayacak biliyorum.
