Gecen hafta Pazartesi gunu anneannem rahatsızlanmış. Annemle birlikte Salı gunu otobuse bindik memlekete gittik. Annem hastanede kaldı ben teyzemlerde 6 yaşındaki kardeşimle ilgilendim ve surekli hastaneye gittim geldim. Psikolojik olarak cok yoruldum. Hem hastane ortamı hemde anneannemi acılar icinde gormek yedi bitirdi beni. Cunku genc yaşında dedemi kaybedip 8 cocuğuna calışmış bakmış cilekeş bi kadın ve hepimizin yanında yeri cok farklı.
Eşim bu surecte hic yanımda olmadı. Gunde bir kez aradı hic ilgilenmedi. Evet oda haklı yoğun calışıyor ama gozlerim hep onun desteğini aradı en azından akşamları birkac teselli cumlesine ihtiyacım vardı. Bunu dile getirince hemen tartıştı benimle ve gelince oturup konuşucaz diye mesaj yazmış o derdimin arasında icime sıkıntı soktu.
Bugun memleketten donduk. Kardeşimin okulu var annem bir yandan uzgun onu teselli ettim hep. Eşim arkadaşlarıyla başka bir ilceye gezme ayarlarmış geziyo story atıyo. Ben ablamdayım oda yalnız eniştem gorevde 1 hafta yok. Ablama donuşte eve gecerken alırım demiş ama yol boyunca ben mesaj attı ne aradı. Cok uzgunum, soğudum iyiyken iyiyiz zor gunumde neden yok