Merhaba hanımlar

Erkek arkadaşımla evlenme yolundayız ailemle tanıştı, ailelerimiz tanıştı. Soz nişan ve hemen hemen nikah tarihimiz belirlendi ve o cok mutlu ama ben cok korkuyorum.

6-7 aydır birlikte yaşıyoruz. Ben araştırma gorevlisiyim bir yandan da ders donemim devam ediyor. Her gun okula 2 saat gidiyorum 2 saat geliyorum. Eve gelince ona ilgi gostermek icin elimden geleni yapıyorum. Mesela 8de gelip 10a kadar onla vakit geciriyorum cunku 10da uyuyor daha sonra ders calışıyorum 3e kadar ve sabah onunla birlikte kalkıyorum 6.30 7 gibi.

Benimle cok ilgili ama sanki kucuk cocuğunu ya da annesini sever gibi. Benim istediğim boyle sevilmek değil sevgilisi gibi sevsin istiyorum. Yani tutku, heyecan falan eksik gibi geliyor oysaki birlikte yaşamaya başlamadan evvel vardı bunlar. Ama tabi bunu ona soylediğimde inkar ediyor.

Benim evlilikten beklediğim bu değil. Cok korkuyorum boyle bir hayat istemem. Ve surekli benim derslerimi bahane ediyor. Opuşuyoruz mesela bana hadi derse diyor. Ya da cuklata cuklata opuyor cocuk gibi sinir oluyorum. Bunların hepsini ona soyledim. Bana verdiği cevap her opuşmenin sonu cinselliğe bağlanacak diye bir şey yok. Cok kırıldım buna hem de şaşırdım. O gunden sonra hep o yaklaştı ve değişmiş gibiydi ama 2 hafta sonra yine her şey eskisi gibi oldu.

Az once opuşuyorduk bi tıraş olayım da yatalım dedi ben de uykum yok ben uykum gelene kadar okuma yapacağım diye bıraktım gittim onu. O sırada mutfakta yarın icin sefer taslarını hazırladım melul melul izledi beni ama icimde anlamlandıramadığım bir ofke vardı yuz vermedim. Gitti yattı. Hep iyi geceler opucuğu veririm gidip opeyim dedim uyumuş 10 sn icinde. Hep boyle ben şuan ağlıyorum kafama taktım ders mers hak getire. Ama o uyuyo

Benim mi psikolojim bozuk abartıyor muyum
Ya da evlilikten mi korktum acaba ben0