Merhaba hanımlar,
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henuz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa icimi dokmek istiyorum.

Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kac gun sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu soylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dorduncu cocuğu olarak dunyaya gelmişim. Beni buyuten Halam ve eşinin cocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir cocukmuşum. Size anlamanız icin halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim icin hala Annem ve Babam.
Beni oz evlatlarıymışım gibi nufuslarına alıp buyuttuler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da coğunlukla bizimle kaldı. 2 sene once malesef onu da kaybettim.

Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları duşunuyorum, gecmişte yapılanların sıkıntısını cekiyorum. Hep guclu durmaya calışıyorum, dışardan bakanlar beni gorenler bunu kendime boylesine dert ettiğimi goremezler. Ama ben her gun aynı şeyleri duşunmekten kendimi alıkoyamıyorum.

Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hic duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek icin acıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?