Tavırları, konuşması hic hoşuma gitmeyen kayınvalidem var. Bugune kadar hic saygısızlık etmedim inşallah da etmem...

Yeni tanıştığımızda hem kendisine hem de kayinpederime hediye aldım 'bu rengi sevmeyiz' dedi. Patavatsızdır.
Surekli hizmet bekler (ortopedik engelim var). Yapamam dediğimde elalemin gelinlerini anlatır durur. Ona gore iyi gelin kayınvalidesinin evini temizler, yemek yapar, hicccc oturmaz. Sağlık olarak benden daha iyi ve bunu gore gore benden iş beklemesi vicdansizlik bana gore.

Ben istiyorum ki bana icten kızım desin, benim iyiliğimi istesin, gorgulu olsun, yol yordam bilsin...ama yok yokk....

Mesela benim 7 aylık oğlumu severken
- ben seni cok ozledim leeee, neledesin sen leeeee..... demesin.Şive olabilir ama ben her cumlenin sonuna leeee eklemesine sinir oluyorum.

Ben istiyorum ki duşunceli olsun, 5 saatlik yoldan gittiğimizde yemek yapmadım demesin, biraz temiz olsun. Evine giderken yanıma havlu ve sıvı sabun alıyorum bunu gorduğu halde hala wc deki havluyu nerdeyse haftada bir değiştiriyor ve asla sıvı sabun almiyor.

Karşılıklı oturalım kahve icelim, duzgun konular konuşalım isterdim. Olmadı olmayacak da biliyorum. Ve ben bu yuzden cok cok cok soğudum ondan. Resmen az goruştuğumuzde bile katlanamiyorum. Eşim anlıyor bu durumu ve o da cok uzuluyor.
( Maalesef arayı bulma yeteneği yok eşimin )

Bu durumu nasıl aşacağım bilmiyorum.