Merhaba,
Yaklaşık 5 yıl once iş hayatına başlamadan ve flortlerim olmadan once cok naif cok yumuşak,herkesin akıl danıştığı mantıklı bir insandım.Sonra iş hayatına başladım,kendi işimi kurma ayakta tutma derken tahammulum azalmış,ama sadece eşime karşı bu boyle.Sonra yanlış kişilerle ilişki kurdum.Eşimden once birlikte olduğum kişinin nefret ettiğim tum huylarını kendime kopyalamışım.En ufak şeyde kusup giderdi aramaz sormaz kendi isteyince geri donerdi.Aynı şeyi ben şimdi eşime yapıyorum.Kendimi gulunc duruma duşuruyorum.Kavgada kapıyı carpıp gidiyorum.Mantıklı konuşamıyorum,sadece sesimi yukseltiyorum.Karşıma alıp boyle boyle demiyorum,trip atıyorum kusuyorum gidiyorum.Bide ne kadar yapma desemde kendime ,hep aileme gitmekle tehdit ediyorum onu.Ve ailem 1.000 km uzaklıkta.Gecen hafta git o zaman dedi,yola duştum otogara az kala aradı geldi aldı.Bunları ergen yapmaz biliyorum.Bu huyumu yontup eski halime donmek icin videolar izliyorum,kendime nasihat veriyorum boş.Bu konuda sizlerin yorumunu almak istiyorum.Napmam lazım?Nasıl yol izlemeliyim?Kendimden bıktırmak istemiyorum.Ben kendime fazlayken.