Bu bir dert midir bilmiyorum ama son zamanlarda beni duşunduren bir konu var. Sizlerle konuşmak istiyorum cunku başka konuşabileceğim kimsem yok. Bir senelik bir beraberliğim var. İyi kotu devam eden bir bir sene oldu bu. İlk erkek arkadaşım bu arada kendisi o yuzden bir değerlendirme yapamıyorum kendi icimde. Son zamanlarda onunla konuşurken birlikteliğimizi sorgulamaya başladım. Acaba doğru insan mı? Hayatımda gercekten hep istediğim insan o mu? İleriyi gorebiliyor muyum? Ya da mesela eskisi kadar beni heyecanlandırmadığını fark ettim ve bu durum kafama takılıyor. İcimde ki aşk mı bitiyor yoksa ilişkilerde bu normal mi? Bir sure ara verelim desem erkek arkadaşım buna sıcak bakmaz cunku boyle şeyleri sevmez. Bu konuyu ona actığımda yani eskisi gibi değiliz sanki dediğimde ilişkilerde arada olur boyle şeyler takılma cok diyor ama bilmiyorum emin olamıyorum kafam cok karışık ne hissettiğimi bile bilmiyorum. Ama tamamen ayrılma duşuncesi de beni urkutmuyor değil onu kaybetmek istemem gercekten cok iyi bir insan. Bu durumda olan ya da onceden yaşayan var mı ? Nedir bu halimin nedeni? Normal mi değil mi?