Sadece benim kardeşim değil bir cok gencin sorunu... bipolar bozukluk, iki uclu bozukluk...
Bu yuzden yazmak istedim.
Bi suredir kucuk kardeşimin psikolojik sorunları var. Duzenli doktora gidiyor, ilac kullanıyor,ailedeki herkes cok ilgili ama ne yaparsak yapalım bu sureci atlatamıyoruz.

Yazarken bile ellerim titriyor gozlerim doluyor. Gencecik bi insanı bu şekilde gormek okdr zor ki.
Bazı sorular var kafamda ne yapacagımı bilmiyorum. Belki bu sureci yaşayanlar yardımcı olabilir.

#Oncelikle cevrenin tutumundan nasıl etkilenmemesini sağlayabiliriz.?

# sorununu kabullenmesini nasıl sağlayabiliriz. ? Cunku asla kabullenmiyor.

#bu hastalıgın tanımında yazan herşey oyle harfiyen gercekleşiyor ki buna rağmen bazen numara yaptıgını bizleri kandırdıgını duşunuyoruz. Nasıl emin olabiliriz.?

#psikiyatrist yardımı yeterli olur mu yoksa daha uzun terapiler sağlayan psikolog veya aile danışmanı gibi uzmanlardan yardım almalı mıyız?

Ayrıntı;

Kardeşim 22 yaşında. Zeki,terbiyeli,saygılı,başarılı,kararlı bi insandı.
Zeka dışındaki diğer tum ozellikleri değişti. Hatta okdr cok değişiyor ki kendisi bazen mahcup olup uzuluyor ağlıyor. Defalarca intihar etmeyi duşunmuş ama ailemin dikkati sayesinde edememiş. Annem babam mahvoldu. Nobet halindeler evde. Olmadık şeyler uyduruyor, olmadık hislerden bahsediyor,aniden nefret doluyo, aniden sevgi doluyo,gunlerce uyuyamıyo,aşırı para harcayıp duşuncesizlik yapıyo,ilk aşamalarda aylarca evden cıkmadı. Oyleki adım atmayı unutup duşuyordu. Okdr dalgın tepkisizdiki. İlaclarlarla konuşmaya gulmeye başladı. Tam iyi oldu derken aşırı enerji heycan gibi durumlar yaşıyor. Sonra aniden cokuyor.

Okdr değişik ki tam anlatamıyorum. Ne bileyim normal bi hasta olsa yatırır dinlendirirsin ustunu ortesin corba yaparsın ilaclarını alırsın paralar dokup tedavi ettirirsin ama oyle bişy değil. Hic bi zmn emin olamıyoruz. Kendine veya cevresine zarar vermeyeceginden.

Sanırsın butun dunyanın yuku onun ustunde.sokakta bi cocuk gorup gunlerce kendine gelemiyor. Neden soğukta cocuk dışardaydı yazık diye. Yaa gece bekcilik yapanlara acıyıp uyumadıgı oluyor. Oyle değişik ki. Bazı insanların alay etmesini hazmedemiyorum. Elimden hic bişey gelmiyo. Susup aylarca donarak yaşamasından daha iyi bu taşkın hali ama bu şekilde de hep yureğimiz ağzımızda. Herşeyin aşırısını yaşıyor. Bi anlık boşluğumuza denk gelse allah gostermesin sacma sapan hallere girer.

Not: iyi bi doktora duzenli gidiyor. Ama kabullenmedigi icin ilacları bizim zorumuzla alıyor. Ve doktora kufrederek bagırıp rezillik cıkararak gitmeye başladı.
İnsanların kardeşimle alay etmesine tahammul edemiyorum. Annemin babamın bu kdr yıpranmasına dayanamıyorum.

Herkesin imrendigi aslan gibi bi cocugu boyle gordukce deliriyorum. Ve oyle caresizce bi durum ki...

Kusura bakmayın. Gece gece uzun oldu biliyorum. Belki yardımcı olacak bilgisi olan birileri vardır. Belki yanlış bişeyler yapıyoruzdur. Bu yuzden paylaşmak istedim.
Teşekkur ederim okudugunuz icin.