ozur dilerim oncelikle senin geleceğini duyduğumda ablanı duyduğum zamanki kadar sevinemedim. ama kızma annene sen cok zamansız cıkıp geldin.
doktor amcanlar senin bir mucize olduğundan bahsediyorlar hatta incelemek icin izin istiyorlar cunku ben ameliyattan sonra senin yerleşebileceğin yeri kaybetmiştim.
imkansızdın onlara gore artık mumkun değildin ben hayatımı ablana şukrederek gecirecektim. ablan dediğime de bakma o da daha 2 yaşında...
ben senin varlığını bile taaa 15. haftada farkettiysem başka sıkıntılardan doktora gitmeye fırsat bulamadığımdan, ameliyatın yan etkileri sandığımdan...
bir kac hafta oldu babanla ayrılalı ama konuşuyoruz elbette. seni duysa sevinir mi ki? sevinmezse ben uzulur muyum ki? sevinmesi birşeyi değiştirir mi ki?
doktor amcanlar yine umitsiz aslında sana maalesef pek yaşama ihtimali tanımadılar. ama biliyor musun ablana da boyle demişlerdi. ama o direndi. ben hep o zaman ona "diren kızım" demiştim. Allah seni de icime koymuş sen de diren meleğim.
ama yaramazsın cok belli şimdiden allak bullak ettin beni.
seni nasıl soylerim daha yeni boşanma haberi verdiğim insanlara ne derler ? (aldır derler yapamam)
işyerime nasıl derim ben tekrar hamileyim diye?(calışmazsam ne oluruz 3 kişi)
aileme nasıl anlatırım seni? (birinin seni istemem iması bile darmadağın kırar beni ama annemde nasıl buyutsun ikinizi?)
herşey bir yana o kıskanc cadı ablan nasıl karşılayacak seni onu da bilmiyorum
(zaten ayrılığı anlayamadı uzuluyor bir de yeni kardeş)insanlar benim hakkımda ne duşunecek?
boşanmış bir ciftin bebeği olarak doğunca kızar mısın ki bana?
korkma sakın sakın asla vazgecmem senden aklına bile getirme ben evlat icin belki de bu dunyada en cok dua eden insanlardan olarak kıyamam sana kıymam sonra ablanın yuzune bakamam ama kotuyum nolur anla beni
canım ben ilk kez şimdi suclu cocuklar gibi ellerimi saklıyorum.
seni soylemeye korkuyorum
ne yapacağımı bilmiyorum
nedenli nedensiz ağlıyorum
azıcık destek istiyorum