Merhaba hanımlar neredeyse 1 yılı aşkın suredir major depresyon tedavisi goruyorum son dort aydır ilacların yeterli gelmediğini konuşma terapisine ihtiyacım olduğunu fark ettim fakat psikolog seans ucretleri cok pahalı en az 200 diyorlar ben de oğrenciyim psikologa gidenler vardır mutlaka aranızda bu ucret size de cok gelmiyor mu yani hem diyorlar ki herkes psikologa gitmeli hem de boyle bir fiyat bicmişler. Evden dışarı adımımı atamıyorum herkesi kendimden uzaklaştırıyorum guc bela dışarı cıkıyorum ama eski halimden eser yok gulmek konuşmak bile zorla sanki bambaşka biri oldum eskiden her dediğime gulerdi insanlar mizahi yonum cok kuvvetliydi cok deli dolusun derlerdi şimdi eski arkadaşlarımla oturunca cok değişmişsin diyorlar gecen bir arkadaşım durduk yere gunden gune cokuyorsun farkında mısın dedi belli etmemeye calışırken bile o kadar cok belli ediyorum ki insanların beni boyle gormesini istemiyorum sanırım ihtiyacım olan tek şey şefkat birinin omzunda konuşarak uyuyakalmak ya da birine sımsıkı sarılmak ama bunu istediğim hic kimse yok kimseye duygusal yakınlık hissedemiyorum olduğum hicbir yere ait değilmişim gibi geliyor hep kas ağrılarım var sabah dayak yemiş gibi uyanıyorum kendimde değilim hic okulu da bıraktım cunku derslere gidemiyorum zor bela gitsem bile işkence gibi geliyor yeniden sınava hazırlanıyorum başka bir şehirde yeni bir başlangıc yapabilmek icin her an boşlukta gibiyim sanki bir geleceğim yok hayat bitmiş benim icin her şey son bulmuş asla kurtulamazmışım gibi geliyor eskiden cok sevdiğim biri vardı o geldi aklıma acaba onunla hala konuşuyor olsaydık ona karşı da bu kadar hissiz olur muydum diye duşundum sanki kendime acıyor gibiyim bazen durduk yere ağlamaya başlıyorum ama onu da tam yapamıyorum o kadar cok ozledim ki icinde yorgunluk acı olmadan bir şeyler hissedebilmeyi derin bir nefes almayı gulerken icimde bir şey sızlıyor nedenini bulamıyorum ne yapmalıyım nasıl gecer bu neden boyle olmuş olabilir bir fikri olan var mı?