Selamunaleykum hanımlar. Meğer benim ustunu orttuģum bir derdim varmış.
Biraz once bulaşıkları yıkarken 5 yaşındaki kızım oyun oynamak istedi. Ben de: " sonra " dedim ama o oyle boynunu bukup gidince dayanamadım: " tamam gel sen de kaşıkları yıka" dedim. Maksat biraz suyla oynasın keyfi yerine gelsin. Ama babası gorunce:" elleri uşur, ustu bası ıslanır hasta olur" dedi. Ben de bir şey olmaz dedim.
Sonra gozumde canlandı koskoca mazi. Babam ikinci eşiyle evlendiğinde ben 6 yaşındaydım. Ilk zamanlardı, uvey anne bana bulaşıkları yıkatıyordu. Kapı caldı, babamın geldiğini anlayınca ustumdeki onluğu aldı, bulaşık yıkıyormuş gibi elini suya soktu, bulaşık yikattigimi soylersen baban gittikten sonra doverim seni, git kapıyı ac, dedi ( babam gittikten sonra surekli dovuyordu cunku). Babam iceri girince onun bulaşık yıkadığını zannetti. Uvey anne bana dondu " canım benim ben bulaşıkları sabunladım, durulamasi kaldı, sen durula ben babanla ilgileneyim." dedi. Kendi sabunladigim bulaşıkları kendim durulamaya gittim. Babam demedi ki 6 yaşındaki cocuk ne bulaşık yıkaması?
Ben oz anne olmama rağmen cocuğum eğlensin diye kaşıkları suya tutmasına izin vermem eşim tarafından anormal karşılanırken, benim babam uvey anneye sen ne yapıyorsun demedi. Gozlerim doldu, kendi cocukluğuma uzuldum. Babam iyi bir babaydı ama boyle basiretsiz davranışları yuzunden cok ezildik. Ve fark ettim ki ben 60 yaşına da gelsem bunları unutamayacağım.
Not: babam vefat edeli 10 yıl oldu lutfen rencide edici yorumlar yapmayın.