Herkese merhabalar arkadaşlar,
Gercekten zaman zaman cok buyuk cıkmaza giriyorum ve bu yuzden akıl almaya ihtiyacım var sizden. Acaba ben mi abartıyorum diye duşunmeye başlıyorum. 25 yaşında calışan 8 yıllık bir sevgililik doneminin ardından buyuk badirelerle evlenen (aileler arası kultur catışması nedeniyle psikolojik anlamda fazlasıyl yıprandım) ve şimdi 8 aydır evli olan bir kadınım. Kucuk bir info verdiğim badirelere karşı koyan tek duygum kocama karşı duyduğum aşktı gerci oda bana karşı aynı derecede aşık bundan eminim ıspatlıcak cok olay oldu. Neyse benim derdim şu ki eşim 8 yıl once babasını 10 yıl once annesini kaybetmiş fakat kalabalık ve birbirine cok bağlı bir ailesi var. Evebeynlerini kaybeden eşim bu surecten biz evlenene kadar abisinde diğer abileri ile aynı binada oturacak şekilde yaşamış. Sorunun temelinin bu olduğunu duşunduğum bu surecte kendini bir fazlalık gormesinden kaynaklı sanırım her bulduğu boş vakitte kendini kahvehane kulturune alıştırmış. Bekarlık suresince bu konu bana sıkıntı yaratmasa da evlendiğimizden beri tek tartışma konumuz bu. Mesela evliliğimizin 2. haftası kurban bayramıydı. Eşimin ailesi olan kayınlarım ve eltilerimde yurume 5 dk lık mesafede, kendi annem babam ve kardeşlerimle araba ile 10 dk lık mesafede oturmaktayım. İlk bayramımızda doğal olarak bayram namazında cıktığımız evimize saat 3-4 gibi girdik hatta girdim. Cunku eşim beni etlerle başbaşa bırakıp arkadaşları ile bayramlaşmaya gideceğini soyledi ne kadar icten ice kızsam da bayramda kalp kırmamak icin 2-3 saate vakitlice gelmesini cunku yemek yedikten sonra da annemlerle bayramlaşmamız gerektiğini soyledim. saat 7 oldu 8 oldu telefonlara cevap yok vs. ben hazırlandım cıktım evden bu sorumsuzluk karşısında tutamadım kendimi ağlayarak yol aldım aklımda annemlere belli etmemek icin abisiyle işi cıktı bir saate gelir demek ve gecikmeli gelse bile hic bir şeyi hissettirmemek vardı ki yoldayken aradı beni yalvardı onu bekleyip binaya girmem icin ve bende sırf annemlerin hatrına oyle yaptım. O gunu oylece bişey belli etmeden gecirdim. Ertesi haftalarda duzelme olmadı bi kac ay boyunca evliliğe evine alışamadı eşim ama ben ne savaşlar verdim cunku tek yaşantısını değiştiren o değildi bende değiştirmiştim. Ama ben calışmama rağmen ev sorumluluğunu gelinlik sorumluluğumu elimden gectiğince yapmaya calışıyordum anneme haftada bir giderken eltilerimle 2-3 gunde bir mutlaka goruşur bir hayat duzeni kurmuştum. Neyse sonrasında artık azalttı en azından haftada bir gider oldu. Vakitlerine daha cok dikkat eder oldu. Kaldı ki ben akşam saatlerinde arkadaşlarım ile goruşemezken onu kendimden cok uzaklaştırmamak ve bunaltmamak icin haftada 1-2 gun 2-3 saat gittiğinde vakitlice donunce bişey demiyordum. Ama son iki haftadır yaptıkları yok bu adam duzelmez kokten bir cozum gerek bana dedirtti. 1. si iki hafta once dedesinin kardeşi vefat etti cenaze zamanı mahşer gibi bir kalabalık ben desen 4-5 gundur evime uğrayamadım hatta ilk cenaze gunu 10-12 kişilik yemeği temizliği 8-9 saate tek başıma hallettim boyle bir yoğunluktan bahsettiğim bir gun sevgili eşim, aşırı baş ağrısı cektiği o gunlerde herkese başım catlıyor eve gidip dinlenicem demesine rağmen eve uğrayığ ilac icer icmez soluğu kavehanede almış. Fıttırdım tek kelime ile. Bu durumun peşine ertesi gunlerde abisi rahatsızlandı bi 4-5 gun yine surekli eşimin ailesindeydik ki şunu da belirteyim eşimi ailesinden uzaklaştırmamak ve ailesi ile kaynaşabilmek icin coğu zaman ziyaret veya davet etme organizasyonlarını ben yapmaktayım. Gectiğimiz perşembeye kadar bu gitme gelme sureci surdu. Cuma gunu icin perşembe akşamından eşime annemlere gideceğimi soyledim cuma gunun kandil olduğunu unutarak birlikte gidelim gibi bi ifade kullanmadımo akşam. Cuma gunu iş cıkışında saat 6-7 gibi annem yemeğe davet etti ve kandil gunu olduğunu hatırlayarak eşime soyledim. Eşim ise tamam yemeğe gidelim ama ben erken kacarım arkadaşlarla program yaptık dedi (Programda kahvehaneye gitmek!). Ben cıldırdım aileme ne diyerek cıkıcaksın bugun kandil kalkıp ibadet etmemiz camiye gitmemiz el opmemiz gereken gunde ne kahvehanesi diye. Oda inada bindirip kahveye gitmiyorum ama annemlere de gelmiyorum dedi, bende gelme zaten bu zihniyetle mesaiye kaldı derim dedim(Bu yalanı ise annemlere belli etmemek icin soyleyecektim). O sinirle soylediği icin bunu yine de geldi ben gelme diye ısrar etmeme rağmen. Ama cumadan beri bu konuyu aşamıyoruz cok canım sıkıldı hatta bi tartışmamızda ben tum sorumluluklarımı yerine getirmeye calışıyorum deyince cok belli sorumluluklarını yerine getirdiğin evi b*k goturuyor dedi. En cok zoruma giden de bu oldu. Kaldı ki ben sabag 7 akşam 7 calışan bitiyim eve gelince yemeğimi yapan camaşırlamı ihmal etmeyen haftasonu cumartesi gunleri de diğer temizlik işleri ile gunumu olduren bir kadınım. Bu durum cok zoruma gidiyor nolur yardım edin!!! her huyunu suyunu sevdiğim bu adamı nasıl bu bağımlılıktan kurtarıcam??????

Kusura bakmayın biraz uzun oldu ama gercekten bende mi sorun ben mi abartıyorum yoksa benim duşunduğum gibi eşim mi bağımlı diye detaylı anlatmak istedim....