Merhaba KK'nın guzel kadınları,benim konularım hep benzer oluyor ama ciddi anlamda bu sorunları yaşıyorum.Ben kendi icimde buyuk bir yalnızlık yaşıyorum sanırım.Bir tarafım doğduğunda da yalnızdın,olduğunde de yalnız olacaksın diyor.Diğer tarafım ise yalnızlığa gelemiyor.Arkadaşlarımla olduğum zaman gayet mutluyum,neşeliyim.Burada actığım bir konuda C2'den tanıştığım bir cocukla konuştuğumu soylemiştim.Onunla 2 gundur konuşmayı bıraktık.Galiba onun etkisiyle de bir boşluğa duştum.Şunu fark ettim ki ben başkaları yanımda olunca mutluyum,onlar gidince benim mutluluğumda gidiyor.Tek başına hic sinemaya,tiyatroya gitmem.Alışverişe bile annemle giderim.Sanırım ben mutluluğu başkalarına endeksliyorum ve onlar da olmayınca mutlu da olamıyorum.Nasıl kurtulurum bundan?