Aslında boyle bir konu acsam mı, acsam bir fayda sağlayabilir miyim diye durdum bir duşundum ama en azından denemiş olurum diyerek konuyu acmaya karar verdim.
35 yaşımdayım ve hayatımın dairesel bir şekilde tekrarladığını hissediyorum ve bu durumun farkına daha onceden de farkına varmış olmama rağmen bir turlu engelleyemiyorum. Yeni bir şehre geldim ve yeni bir iş ortamına girdim, iş ortamında arkadaşlıklar edindim. Tabii bu insanların hepsiyle aynı derecede yakın değildim ama birkacıyla daha sık ve iş dışında da goruşuyordum. Bir sure sonra fark ettim ki yakın dediğim arkadaşım beni aramıyor, iş zamanı yanıma pek gelmiyor. Hatta arkadaşlar arasında gruplaşmalar olmuş ve ben o grupların dışında kalmışım, dahası farkında olmadan hicbirinin icine girememişim.
Evli, cocuğu var diye hafta sonu aramıyor goruşmek istemiyor dediğim arkadaşım, hafta sonu başka biriyle şehir dışına gitme planı yapmış, gideceği kişi benim de arkadaşım olmasına rağmen bana haber veren olmadı, hatta oğrendiğimde bile gel diyen olmadı mesela. Sorun şu ki bu durumu donem donem yaşıyorum ve sonunda yalnız kalıyorum, sebebini de cozemiyorum.
Sosyal imkanları geniş bir şehirden, kafa yapıma uyacak fazla insanın olmadığı bir şehre geldim, burada da yalnız kalmayı başardım, ama tekrarlanan bu durumdan cok sıkıldım. Nerede yanlış yaptığımı da cozemiyorum bir turlu, hayat nehir gibi akıp giderken ben kenarda durmuş seyrediyorum gibi hissediyorum, icine girmeye calıştıkca nehir beni geri atıyor sanki. Nerede yanlış yaptığımla ilgili fikriniz veya bu durumu/hissiyatı daha fazla yaşamamam icin cozum onerilerinize acığım.