Ben 20 yasinda evlendim. Bir sene olucak.. Ve bosaniyoruz. Hic bir oluru kalmadi. Cok didindim ama kocam hicbiseyin ciddiyetini anlamiyor.
Kocamin ailesiyle ayni sokakta oturuyoruz, arada 2 ev var. Ve evlendigimizden beri huzurumuz sifir!! Kocam babasina cok duskun, babasi ne derse onu yapiyor. Adamda bu durumu kullaniyor surekli emirler veriyor ona. Annesi desen suratsiz, ne zaman neye bozuldugunu anlamazsin. Yok neymis bi aksam cagirmis bende musait degilm uyucam dedigm icin beni sikayet ediyor. Ben hergun orda otursam nile yaranamiyorum. Herrrrrrr biseyime sayiklaniyorlar ve kocami dolduruyorlar. Biktim, kocamda ustume geliyor bagirip cagiriyor. Kendi akli yokmus gibi babasi ne derse onu yapiyor. Beni es olarak gormuyor benim esime agir geldi evlilik. Daha cocuk gibi, kendi akliyla bile hareket etmiyor. Ablasi desen hayatimda gordugum en cirkef en kotu niyetli "insan". Canimi cok yakti igrenc iftiralariyla..

Simdi artik bosaniyoruz, surekli ailesi yzuunfen kavgamiz var. Adam surekli kocami cagirip duruyor zaten ayni yerde calisiyorlar 24saat beraberler ama kocamin benle evde oturmasina dayanamiyor. Babasini unutucak sanki 1 gun gormese!!! O kadar olaylar olduki.. Biktim bu durumdan. Enson biz evde kavga ederken (yine ailesi yuzunden) babasi kapinin onunde bizi dinliyormus. Kapiyi caldi sorun ne dedi, sorun sizsiniz dedim. Bana demedigni birakmadi, benim hicbiseye hakkim yokmus. Kocama dediki sen hala bununla mi evlisin? Oda dediki zaten yollucam ben bunu baba. Sonra yukari cikti babasina gosteris olsun diy valizleri atti onume. Sonra valizleri doldurup ciktim arkamdan geldiler.. Ruh hastalari.. Neyse kisa anlatim geri eve gittim.. Ama babasi o kadar guzel dolduruyorki kocam artik cok degisti bana karsi. Iki gun once aldim esyalarimi gittim onlar isteyken.

Kocamla guzel gunlerimiz oldu, ama yok adam degil o. Cocuktan beter, daha karakteri oturmamis ve bunu herkes gorup soyluyor. Bi dedgmi iki etmezdi. Ozluyorum ama gercekten artik oluru yok bu isin. Ailesiyle fazlasiyla yuz goz oldum kocam arayi iyi tutamadigi icin. Varsa yoksa babamda babam. Ben demistim cok cagiriyorsun hic kocamla vakit geciremiyorum diger cocuklarin baksin islerine dedim. Neymis uzaga gitsek bile hergun gelicekmis.. Sinirden ne dicegimi bilmiyorum. Allaha cok yalvariyorum Allaha havale ettim ben kocami ve ailesini..

Simdiyse olan bana oldu ve dul kaldim. Zoruma giden tek sey: hepsini bosuna cekmisim