Merhaba hanımlar,
Konuyu acmak icin uye oldum ve direk anlatmaya başlıyorum..
30 yaşındayım, ortamım değişsin hem de kendime geleyim diye şehir değiştirerek biyerde resepsiyonist olarak işe girdim. Normalde halkla ilişkiler mezunuyum. Evli bi iş arkadaşım var. Aynı yerde calışıyoruz ve iş saatleri icinde nerdeyse tum gunumuz iş dolayısıyla yan yana geciyor diyebilirim.. Başlarda sadece arkadaşca olan yaklaşımı zamanla karşılıklı ilgiye donuştu.. iş saatleri dışında da mesaj atmaya, konuşmaya calışmaya başladık. Acıkcası bu ilgi zamanla benim de hoşuma gider gibi oldu ki ben kendimde bunu fark ettiğim anda araya direk mesafe koydum. İş dışında yakın olmak istemediğimi soyledim. Kabul etti.. Etti etmesine de 3 gun geciyor sonra yine mesaj atıyor.. ben cevap vermiyorum yada tersliyorum tekrar tartışıyoruz ve 3 gun sonra yine aynı.. Aramızda kesinlikle bir ilişki yok bunu ozellikle belirtmek isterim..
En son karşıma alıp evli biriyle asla birlikte olmayacağımı, eğer bana karşı bir ilgisi varsa bile bunun onun icin bi akıl karışması olduğunu ve yakında biteceğini, kesinlikle bu tarz bi ilişki icinde olmayacağımı soyledim...
Bu tepkiden sonra biraz durulduk fakat bana bakışları, surekli resepsiyonda yardım etmeye calışması, konaklama icin gelen muşterilerle ilgilenirken bile yanımda bitmesi işyerindekileri şuphelendirdi. Ve ben bundan aşırı rahatsızım.. imÂlar yapılıyor, anlıyorum. Bir keresinde bağırdım ne demeye calışıyorsunuz diye ama insanlara kendimi anlatabileceğimi sanmıyorum. Bazen işten cıkmayı duşunuyorum Sadece ya hemen bir iş bulamazsam diye korkuyorum.. Maddi acıdan baya zorlanırım cunku. Yani ne yapacağımı şaşırdım.. acaba bir sure daha idare etsem mi bu iş yerinde yoksa direk cıksam mı olaylar başka bir hal almadan? Duşun duşun cok bunaldım gunlerdir.. Bu arada ne kadar uzak dursakta gun icinde işle alakalı iletişim kurmamız gerekiyor kendisiyle..