Erkek arkadaşım kısa donem icin askerliğe gitti. Cok uzak olduğu icin de gidemeyeceğim yemin torenine(haftaya). Gitmeden once onun ici epey rahat bi şekilde gitti. Guveni bana tam yani. Hatta o da soyluyor kafamı cok rahatlattın, cok rahatım diye.

Ama ben bazen zorlandığım sıkıntılı olduğumda ona da bundan bahsediyorum. “Yalnız kaldım” falan diye. O da, uzulduğunu dile getiriyor yalnız değilsin diyor. Kotu mu yapıyorum? :/

En sonuncu olayı anlatıyorum, tuşlu telefon kullanıyor. Hergun arıyor hakkını yiyemem. Mesaj atıyorum cevap yazamıyor genelde. Kavga da şundan cıktı, benim moralim cok bozuktu bigun o an kavga ediyordum evdekilerden biriyle telefonu da ona bağırarak actım Ona da soyledim o an onla alakalı değil diye ama cok kotu hissetmiş onu istemiyorum sanmış, kapattı hemen. Onu hallettik zaten buyuk kavga şeklinde olmuyor kırgınlık oluyor ama barışıyoruz.

Dun de yine dedim ki, mesaj atıyorum okuyamıyorsun sil eski mesajları diye, telefonun hafızası doluymuş. “Senin attığın mesajları silmiyorum, not alıyorum hepsini not defterime. vakit bulamıyorum şu an yazacak. o yuzden attığın mesajlar gelmiyor. sileyim, gelecek.” dedi.

Benim de derdim, nasıl olsa o mesajlar silenecek bissuru guzel mesaj atarız daha, ben burda zor bi durumda olunca cevap atamasan da paylaşmış oluyorum ama boyle olunca boşa atmış oluyorum mesajlarımı okunmuyor dedim baya bi sinirlendim, ağladım. O da benden gelen mesajları silmeye kıyamıyormuş, not alıyormuş. Barıştık ama sabah mesaj atmamış. Her sabah atıyordu.

Nasıl davranmamı tavsiye edersiniz?? O gittiğinden beri benim de moralim cok bozuk ister istemez ona da yansıyor. Bu akşam ozur dileyip, kavga etmeyelim diye konuşacağım.