kızlar sizin fikirlerinize her zaman cok guvendim ve cıkmaza girdigimde de ilk buraya koştum.ama bu kez durum farklı.ben sanırım boşanmak istiyorum.şoyle soylim eşimle 7 sene konustuktan sonra evlentik biz tanistigimizda ben 17 o 19 yasindaydi birbirimizi baya sevdik baya da bi yorucu engeller aştık evlenebilmek icin.ama iliskinin başindan beri hep problemler vardi ve ben bunlarin zamanla gececegine kendimi inandirarak bu iliskiye devam ettim suan 1bucuj senelik evliyim 6 aylik 1 oglum var ve ben sanirim bu evliligin ilerisini gormuyorum.
şoyle ki insanin 17sinde evlilikten beklentisiyle 24unde evlilikten beklentisi farkli oluyo.
bilmiyorum belki de ben elimdekinin kiymetini bilmiyorum bazi seyleri cok buyutuyorum.dilerseniz size biraz esimi anlatayim acaba gercekten bu adamla bu evlilik yurumez mi yoksa ben mi biraz memnuniyetsizim.
eşim 26 yasinda esmer bi erkek fiziksel olarak bi sorunum yok kendisini begeniyorum ancak bana hic saygisi yok diyebilirim belkide bu yuzden ondan uzaklastim.beni insanlarin icinde kirip azarlayabilir sesini yukseltebilir yersiz yersiz sakalar yapabilir(sana bi kuma getircem sen sag tarafimda yat o sol tarafimda yatsin vs. sozde bunu beni kiskandirmak icin soyluyo)
ayrica cok gergin sinirli bi insan hemen parlayabiliyo tahammulsuz hoşgorusuz.
cok ilgili bi eş sayilmaz.hasta olsam vs kendime ben kendim bakarim.
bunun disinda tabi iyi yonleri de var cok comerttir cocuguna karsi sevgi doludur aileme karsi saygilidir herkesle iyi gecinir ailem onu cok sever beni asla kendi ailesine annesine vs ezdirmez kimseye laf soylettirmez.gezmeyi gezdirmeyi iyi yasamayi hukmu yettikce yemeyi icmeyi giyinmeyi sever.sadık bi estir ancak sokakta kizlara baktigina cogu kez sahit oldum.
bunlarin yani sira cok memnuniyetsiz bi adam herseye bi kulp bulur beni begenmemek icin elinden geleninyapar takdir etmek nedir bilmez beni cok kiskanir kısıtlar ve bana komutlarini yaptirmaya calisir.
yani esimin basit haliyle evlilikten esten beklentileri sunlar karisina kimseyi ilistirmez laf soylettirmez ezdirmez ama kendisi herturlu psikolojik baskiyi yapar.
ben de saygisizca bana buyruk veren benim hislerimi dikkate almayan birine boyun egmek istemiyorum acikcasi.ve bu yuzden cok fazla tartisiyoruz.ben ona boyun egip her istegini aninda eksiksiz yapsam onun istedigi sekilde konusup yasasam hic bi sorun cikmayacak gul gibi gecinip gidecegiz onun tabiriyle.ama beni robit degilim ki insanim bu dunyaya birinin komutlarini yapmaya gelmedim.
velhasil durum bu.sizce yasim da gencken bosanip bi ise girip kendi ayaklarim ustunde durup kafam rahat yasasam mi yoksa omur boyu bu adama evlat verip nankorluk saygisizlik ki gorsem.ne dersiniz ben olmeyi bayilmak mi zannediyorum boşanmak bu kadar basit bisey degilmi?
bu arada aile durumumu soracaksiniz babam cok yobaz bi adam ve asla bosanmamizi istemez damadina hayran.bosansam bile ayri yasamami kabul etmez calismami istemez.yani bosaninca bir de onunla savasacagim.ne dersiniz bulgura giderken evdeki pirincten de olurmuyum?ben kocamin da babamin da bana bictiği hayatı istemiyorum.birisi beni kolesi gibi gorr dilerse 4 tane evlilik yapabilecegini zanneden ve benim de bunu kabul etmek zorunda oldugumu duşunen zevzek zevzek sakalar yapan kocam digeri kocana karsi gorevlerini bil boyun eğ seni dovmuyo ekmegini kazaniyo kocana itaat et diyen babam.
ne yapayim sizce ?