2 3 gundur yoğun trafiktede surer oldum.
kendime guvenim gelmişti.
bugunde oğlen cıktım kutuphaneye gideceğim.cıkarttım arabayı.yolumun uzerinde cok dar bir donel kavşak var,ve her yerinden trafik akıyor,trafik lambalarıda sorunlu.hep korkuyordum ordan.bugun dedim ordan gececeğim korkumu yeneceğim.
ama sanırım korkum beni yendi

hemen durdurdum arabayı ne yapacağımı şaşırdım.ordan kurtaramazdım,eşimi arıyorum cumada olduğundan acmıyor: )
kaldım oyle trafiğin ortasında ya...herkes toplandı tepeme bir de

sağolsun bi amca geldi hemen ordan aldı arabayı karşıya koydu ben o an cok soğukkanlıydım ve hic bişey olmamış gibi gittim kutuphaneye.ders calıştım.
eşim aradı tabi.soyledim,hemen sana bişey olmadı demi dedi ben başladım ağlamaya :2:
hemen yanıma geldi teselli etti beni.arabadaki surtme cok aşağıda neredeyse arabanın altında dikkatli bakılınca farkedilmiyor ama yinede garip oldum,surmek istemedim ama eşim soğuma dedi ve bana surdurdu.
sıkıntı olmadan getirdim eve...
var mı boyle ilk zamanlarında surtme arkadan vurma vs gibi şeyler yaşayan?
acıkcası biraz tırstım

gecer değil mi bu acemilik :26:
yoksa ben oğrenene kadar arabayı haşat edeceğim
