Sizce mutluluk her zaman sebeplere mi bağlıdır ve bu normal mi
Ya da hangi noktaya kadar normal sayılabilir?
Sanki bende boyle bir durum var ve bu rahatsız ediyor
Mutlu olmak icin birşeyler yapmak istememiz normal ama her zaman boyle olması acaba problem mi?
Bahsettiğim sebepler para mal mulk değil de mesela sosyalleşmek gibi ne bileyim bir kafeye gidip oturmak gibi..
Bunları duşununce bile mutlu oluyor ve surekli bu tur şeyler yapmaya calışıyorum
Ama surekli bunları yapmak istemek bir noktadan sonra bana yetmezse sorunlar cıkar mı?
Kitap okuyup ya da sevdiğin bir videoyu izleyip ya da bir şiir yazıp mutlu olmak zararsız aslında oyle değil mi sonucta zor şeyler değiller ve minik sebepler. galiba bu kadarinda bir sıkıntı yok.
Cok mu fazla duşunuyorum
