32 yaşındayım 7 aylık hamileyim 9 gun hastane de yattım gebelik zehirlenmesi ve erken Doğum . Duşmeyen tansiyon. 17 tansiyonla gittim hastaneye. Doğuma giriyordum o sabah ama duştu tansiyonum .hastanede uzun sure yatacağım icin eşimin annesi geldi il dışındakinin refekatci olarak . Bu Cuma taburculuk istedim doktorum cıkma dedi ben cıkmak istiyorum dedim hafta sonu icin de olsa.bi kağıt imzalayarak cıktım yani olumu goze alarak cıktım ordan . Hafta sonu evde sırf moral bulurum diye Cunku ozlemiştim evimi . Hastane ortamı o kdr zordu ki. Hafta sonu eve geldiğimden gunden beri eşim anneme anne demiyorsun herşey karşılıklı ben de senin annene demicem. Anneler gunu hediyesi almayı teklif etmedin anneme .annemi kendi annen gibi gormuyorsun. Ağzı var dili yok annemin bi suru alınganlıkla zehir etti bana hafta sonunu. Ben de canımın derdine duşmuşum olum riski olan bi hastalıkla baş ediyorum dedim annene anne dememem mi sorun dedim . Dun akşam da cay Makinesi almış bana eşim annesi demiş deneyelim cay yapalım bunda ben de saat gec oldu başka gun yapalım dedim bunu dedim diye burnumdan getirdi annesinin isteğini kırmışım . Bana annesinin yanında bazıları 1 yıldır var annem 31 yıldır var gibi cumleler kurdu . Hak edene hakettiği gibi muamele dedi. Cok zoruma gitti .hAmileliğimi zehir etti. Evde kapılar mı kırmadı . İlk hamile olduğumun ertesi gunu arabayı ofke ile bi yerlere mi surmedi in arabadan mı demedi. Yaşadıklarım yeterince zor şimdi ise riskli bi durumdayım sadece Allah goruyor diyorum annesine de dedim tamam oğlum dediğiniz surece hep boyle yapacak dedim haksız olduğunda bile tamam diyorsunuz dedim sırf hasta diye mi dedim bu arada eşim epilepsi hastası . Ben sadece eşim bağıra bağıra bana hak edene hak ettiği gibi muamele derken oğlum duzgun konuş demesini beklerdim . Eşim annesini acındırıyor hep annem geldi başına elinden geleni yapıyor kadın vs