Merhaba hanımlar konuya nası başlayacağım bilmiyorum benim yıllardır cok yakın olduğum bir arkadaşım var arkadaşlığına da cidden cok guvenirim ama kendi ozel hayatı biraz karışık duzgun bir aile hayatı olmadığı icin ilgiyi başkalarından bekleyen biri ki zaten kimseyi ilgilendirmez ama bu sebepten başını cok yakıyor ve ben arkadaş olarak hep uyardım. Daha sonra biriyle ilişki yaşamaya başladı benim de sevgilim vardı o sıralar hatta bu iki oğlan tanışıyorlardı. Benim sevgilim de pek hoşlanmıyordu bu kızdan. Bir gun ben ağzımdan arkadaşım hakkında bir şey kacırdım ya da boşboğazlığıma denk gelmiş olabilir belki. Bu kacırdığım konu da kızın cinsel hayatıyla ilgili bir şey. Daha sonra aradan zaman gectikce sevgilim beni bu konuda darlamaya başladı ben kızın sevgilisine soylicem diye. Bizi ilgilendirmez dedim o zaman sen arkadaşını uyar kendisi itiraf etsin cunku daha once bu konuyu konuşmuşlar ama arkadaşın yalan soylemiş ne yaşadığı bizi ilgilendirmez ama bu kız yalancı falan dedi. Sonra soylemiş sevgilisine ve arkadaşım ağlaya ağlaya beni aradı kim soyler bunu cok kotuyum bilmemne diye icim parcalandı ama kaybetmemek icin ben soyledim diyemedim. Sonradan oğrendim tabii apar topar şehrime geldi yuzleşmek icin gozumun onunde duştu bayıldı sen bana bunu nası yaparsın cok guvenmiştim falan dedi hastaneye kaldırdık cok kotuydu orda bile sevgilim kızı azarladı aşağıladı. O olaydan sonra aylarca konuşmadık ve ben o surecte o kız nasıl ağlayarak beni aradıysa ben de başka bir sebepten onu oyle aradım ve birsuru dost kazığı yedim psikolojik tedavi gordum. Muhtemelen ah tutması gibi bi şey oldu şuan barıştık neredeyse eskisi gibiyiz ama icim hic rahat değil. Bazıları diyor ki sen doğru olanı yapmışsın kız yalancıymış arkadaşın diye yalanlarına arka cıkacak değildin senin başına kalırdı vb. Bilemiyorum..sizin goruşunuz ne