Hala aptalligima yaniyorum su huyumdan vazgecemedim o kadar icime kapanigim ki anlatamam ilkokul ortaokul hep ezik gecti bir insanla konusurken her lafimi 50 kere dusunuyorum kirilirmi diye her seyi cok kafamda kuruyorum dusunuyorum dusunmekten beynim aciyo cok sessizimdir sadece yakin arkadasimla konusurum onun haricinde konusmam annem o kadar doktora goturdu ki ise yaramadi karakterim bu kimseyle kavga edemem cok duygusalim her seye aglarim balik burcu da degilim halbuki biri hakkimi calsa savunmam oyle bakarim bu huyumdan nefret ediyorum arkadasim bir tane var o da en iyi arkadasim zaten