Benim konum her zamanki mesele..
5 yıldır bebek icin bekliyoruz..
Gecen yıl 1. Tup bebek tedavim negatif ile sonuclandı..
Oysa cok hazırlanmıştim cok hayal kurdum kesin olur gozu ile baktım..
Benim icin cok buyuk yıkım olmuştu..
Uzun sure ara verdik tedaviye hic iyi değildim..
Piskolojik tedavi gordum şuan daha iyim..
Yakında dondurulmuş embriyolarım var onlarla tekrardan tedaviye başlayacağız nasipse.. Haziranda başlıyoruz ama ben cok korkuyorum yine negatif olur diye aynı şeyleri yaşamak istemiyorum...
Bir yanım soğudu bebek mevzusundan bir yanım olsun istiyor.. cok karisigim..
Bir yanım senden anne olmaz cok yıprandın Piskolojik olarak diyor bir yanım ben gucluyum yine ayağı kalkarım diyo..
Sizin duşuncelerinize ihtiyacım var..
Benim aklım cok karışık...
Cok korkuyorum.. vesvese halindeyim...
Cok uzak geliyor bana hamilelik..
Kendimi hamile duşunemiyorum...
Bir yandan da deli gibi istiyorum..
Hayal kuruyorum sonra yok olmaz yine uzulursun boşver diyorum..
Ben bende değilim ne dersiniz bu durumuma?
