Cok kotuyum, sabahtandır ağlamaktan icim cıktı, iki ay once arkadaş ortamında tanıştığım biri oldu ikimizde ilk goruşte aşık olduk, icimiz icimize sığmıyordu cok mutluyduk hep ama aşırı konuşacak konumuz da olmuyordu şakalaşıyorduk, hayal kuruyorduk falan cok uzun surmuyordu sohbetlerimiz,opuşmekten de ilerisine gitmedik, ailesiyle yaşıyor zaten, benşuan kpssye hazırlanıyorum calışmıyorum, oysa kendi işinin sahibi(yaşımız aynı 24-25)ailesiyle tanışmadım ama cok guzel mutlu bir ailesi var beni bu aralar tanıştıracağını soylemişti ikimizin ailesi de ilişkimizi biliyor, o aileye girebilmeyi cok isterdim, sevgilim her fırsatta nişan yapalım bir kac aya seneye evlenelim diyen biriydi ama ne olduysa kendi işi olduğu icin sanırım cok yoğun calışan birisi olduğu halde hep zaman ayırırdı bana ama son bir haftadır cok soğuktu bana. Uzerine gittim kendimle alakalı, işimle ilgili sorunum var dedi uzerime gelme dedi, o aramadıkca aramadım gun icinde bir ikimesaj atıyorduk birkac gundur birbirmize ama bu sabah uyandığımda yuzumde stresten sivilceler cıktığını gordum ve ona canım lutfen bana boyle olma uyuyamıyorum, ders calışamıyorum, cok mutsuzum bende lutfen eskisi gibi olalım dedim ki demez olaydım benden ayrıldı, cok iyi birisin ama yapamıyorum hoşcakal dedi engelledi. Aradım bağırdı ve aklımdan cıkardım seni dedi. Hayat boyu boyle birisini bulabileceğimi sanmıyorum. Şu an mantıklı duşunemiyorum akşam onu tekrar arayıp lutfen barışalım bu zamana kadar hep dışarda yemek yedik kahve ictik artık farklı şeyler yaparız,bisiklet sureriz piknik yaparız hem konuşacaklarımız da artar, ailesi şehir dışına gidecek (size gelirim yabancı diziye başlarız falan da demek istiyorum) ben seninle sonuna kadar varım demek istiyorum. Gurur yapıp omur boyu keşke demek istemiyorum.Of o kadar mutsuzum ki lutfen bana akıl verin, yol gosterin, cok ama cok seviyorum hatta sanırım cok aşığım... ilk kez bu kadar gurursuz ve caresiz hissediyorum kendimi, lutfen ben napabilirim, nasıl eskisi gibi onunla mutlu neşeli olabilirim bana yol gosterin...