Konusurken kelimeleri neden yutuyorum anlamıyorum. Bireyle konusunca direkt karşı tarafın benim hakkımda ne duşunduğunu duşunuyorum. Hal boyle olunca konusurken kimse beni dinlemiyor, sallamıyor
)Sozlu sınavım olmuştu 5 ay once. Kelimelere takılmadan şakır şakır konuştum. Mesleğim oğretmenlik ama bu problem ne veliyle ne de ogrencilerle konuşurken olmuyor. Mesleğime nedense yansımadan bulbul gibi konuşuyorum
)Kelimeleri yutma sadece ozel yasantımda oluyor.şuk oz guvenden kaynaklanıyor sanırım. Konuşurken hata yapmaktan korkuyorum. Sosyal yaşantımı biraz da olsa olumsuz etkiliyor. Ama sorunun kaynağı annemin olduğunu duşunuyorum. 27 yaşındayım hÂl annem davranışlarımı, kousmamı, yemek yememi eleştirir.
Yakında evleniyorum. Bir yerde okumuştum. Evlilik kadının oz guvenini olumlu etkiliyor diye... Kız kardesim benden once 20 yaşında evlenmisti benden bir yaş kucuk. Evkenmefen once benim gibiydi şimdi konusurken kendini dinlettiyor, sesi gur cıkıyor. Acaba benim de oyle olur mu bilmiyorum.
Bu durumu aşmak icin neler yapabilirim?