Sevgilimi gereğinden fazla kıskanıyorum. Bu kadar kıskandığımı kendisi de bilmiyor, farkettirmemeye calışıyorum. Fakat elbet yuzumun duşmesinden anlıyordur. Anormal olan ters duşecek hicbir hareketi yok. Diyelim arkadaşlarıyla alışverişe gitti, sonra bir yerde oturup kahve icecekler. Gelene kadar icim icimi yiyor. Rahatsız etmiyorum asla, aramam bile. Ama olan bana oluyor..

Birileriyle konuşacak diye değil, sadece guzel kızları gorup dikkatini cekecek bakacak diye icim icimi yiyor. Ya da beraber gezerken onumuzde cok guzel bir kız yuruyor diyelim, kulaklarım bile alev alıyor cok komik bi hale burunuyorum. Aklımda tilkiler, yolu mu değiştirsem, dikkatini mi dağıtsam gibi.. aşşırı sacma şeyler...

Acaba kendimi guzel bulsam bu hisler yok olur muydu? Cunku inanın guzel bir kız değilim.
Cok uzuluyorum. Hic rahat değilim. Guvenimi zedeleyecek inanın ki tek bir davranışı olmadı. O halde neden boyle hissediyorum? Fikirleriniz benim icin cok muhim. Nasıl atlatılır bu durum? Benim gibi olup duzelenler var mı? Bu ozguvende zınk diye gelmiyor ki, ayna da goruyorum gerceği. :/ kendimi kandıramıyorum da.