Cunku biliyorum ki bu cadalozlari yine uyutamayacağım. Yine kendimi deşarj etmek icin cok az vakit bulabilecegim, sevdiğim şeyleri yapıp tum gunun yorgunluğunu atmak icin gec uyuyup sabahın korunde tekrar uyanacagim. Bu aralar hic olmadığım kadar yorgunum yaa,annelik ağır geliyor evdeki sorumluluk da oyle.Belki depresyondayım...

Konuya donersem, 6bucuk yaş ve 2bucuk yaş kızlarımı uyuturken cok zorlaniyorum.Onceleri akşam 8bucukta uyurlardı,kucuğu oğlen uyurdu. Şimdilerde sabahın 7sinde 8inde kalkıp akşam en erken 10da 11de uyuyorlar,o da binbir zorlukla. Kendi kendilerine uyumayı coktan oğrenmeleri gerekirdi ama buyuğu soyut kavramlardan korkuyor,kucuğu de bir turlu alismiyor.Dis yıkama,pijama giyme faslı icin surekli durtmem gerekiyor.Dus almak,kitap okumak,masal anlatmak uykuya gecişi kolaylastirmadigi gibi sureci de uzatıyor. Tam 1 saattir odalarında oturup uyusunlar diye bekliyorum,en son sinirlenip odama geldim.Buyugu kendi kendine dalmis,kucuğu yanima geldi burada bayıldı.
Gunduz de cok yoruluyorlar,kreş var,parkta bahcedeyiz akşama kadar,eve arkadaş da getiriyorlar bazen yani ben anlamıyorum sorun nerede Lutfen bana yol gosterin,tukendigimi hissediyorum