Benden yaşca buyuk bir ev arkadaşım var, ikimiz de calışıyoruz. Sıkıntımız surekli ilgi beklemesi, aşırı samimiyet sarılma surekli vs. Ben de kesinlikle bu yapıda biri değilim. En buyuk sıkıntı da kıskanclık. Bircok ortak arkadaşımız var aynı ortamlara giriyoruz, biriyle konuşsam guluşsem eve gelince surat, ilgi odağı olamazsa ortamda herkese surat, eve girince beni onlar kadar sevemedin vs, Laflar.
Yemek yapsam arkadaşı davet etsem(ortak arkadaş ve haberli cağırıyorum) surat mesafeli davranmalar arkadaşa ve bana. Sevgilime yemek yapıp gotursem, birazını eve ayırsam asla yemez o yemeği, ki sevgilimle de arkadaş bu sefer ikimize de surat tavır gunlerce hem de.
Evde yemek yerken cay vs faslında birlikteyiz, onun dışında cok fazla bir şey yapamıyoruz yani acıkcası cok da zamanım olmuyor. Ama o da surekli birlikte gezelim tozalım vakit gecirelim istiyor. Arada cıkalım diyorum geziyoruz ediyoruz birkac gun iyi sonra yine tavır. Sevilmediğini duşunuyor hep cevre tarafından yardım alalım dedim o da yok sorun benim ilgisizliğimmiş, sevgilime ona davrandığım gibi davranmıyormuşum.
Bazen kendimi sucluyorum o kadar mı kotuyum diye ama gercekten bir tartışma kavga yok tek sorun ona gore istediği ilgiyi vermemem onu sevmemem vs. Ve bu aralar gercekten yoruldum.