Nasılsınız diye soramayacağım cunku hic birimizin iyi olmaya hakkı olmayan bir dunyada yaşıyor gibi hissediyorum.
Hislerim bu saate neden bu kadar tavan yaptığını acıklamakla başlayayım. Her zaman ki gibi gece olunca elime telefonumu alıp, muziğimi acıp guzelce bir gece gecirmeyi planlıyordum. Tam kıvamına gelmiştim, dunyadan kopmuştum ki instagramda Muge Anlı da ki 1,5yaşında Ecrin bebeğin olduğunu gordum...
Programı izleyenler bilir, o ufacık bebeğin neler yaşadığını. Bin bir rezillikle bu dunyaya sığamamış bir melek.
Dunya gercekten cehennem gibi bir yer oldu. Herkes kotu mu ?diye duşunmeye başladım. Gercekten hep bir tedirginlikle yaşıyorum. Mesela arabaya bineyim kapıları 10kere kontrol ediyorum sanki biri gelecek acacak kapıyı diye. Akşam eve donerken bile başıma bir şey gelir mi ? Diye duşunuyorum. Duşunmemek elde değil cunku.
Her gun bin ton şey goruyoruz televizyonda. Yeğenimi parka goturunce sanki hani boyle buldumcuklar gibi cocuğun peşinden ayrılamıyorum. Biri alıp goturecek gibi geliyor.
Sanırım kendi cocuğum olsa benden bunalıp, başka birine kacar
Hatta ve hatta bir tık daha abartıp cocuğa fosforlu şeyler giydiriyoruz takip etmesi kolay olsun diye.
Siz bu tarz korkular yaşıyor musunuz ? Nasıl başa cıkıyorsunuz? Ve en onemlisi ben cok mu anormalim ? Ve sonuncusu benden iyi bir anne olur mu ? Kafamda deli sorular
Okuyan herkese teşekkur ederim.