Merhabalar ,son bir aydır kafam bir milyon artık tahammulum iyice azaldı ,zaten azdı ...
Şimdi şoyle soyleyeyim cok arkadaşım yoktur ,yani herkesle selqmlqsirim ama herkesle sohbet etmem ,evimi kendimi acmam

.Genellikle herşeyimi paylastigim 2-3 kişi vardır ki kardesimden otedir en az 7-8yillik universiteden arkadaşım bunlar .

Ve oyle mic mic her dk arayıp sormam bir dertleri varsa cozene kadar yanlarında olurum ama normal zamanda bazen 2-3 hafta konusmadigimiz olur .

Bunlardan bir tanesi(13 yıllık arkadaşım) dun gece bana mesaj atmis" uzaklarda kotu gunler geciren bir arkadsin var ama hic umrunda değil. Goruşmek istemiyor san soyle diye " yani cok sinirlendim ben muneccim değilim nereden bileyim ayrıca surekli birşeyler paylqsiyo bir gun o partide bir gun bu cafede ne bileyim kotu olduğunu

.Oğlum salgın dan dolayı mikrop kapmış 3gundur hastaneledeyim ondan once zaten arkadaşın konusuyla uğraştım şiddet olayıyla .Yani ben kimseye afra tafta yapmıyorum insanların bu sacma hallerinden sıkıldım ..

İstanbul'dan eşimin iş arkadasi olması dolayısıyla tanıştığım ve bir kac kez goruştuğum samimi olmadığını iki kişide aynı mesajları atıyor "Batman'a gittiğinden beri bzii unuttun hayırsız " ya arqkdas ne zaman samimi oldukta benden bekelntiye girdin ben seni kac kez aradım da şimdi hayirsizim ???

Birde ben bir insan aklıma geldiyse kendim ararım laf sokmak aklıma gelemz ben de mi suc var bu insanlqr mi değişik anlamadim artık ???

Yani ben herkesin derdini hissedebilmek her dk telefonla mileltin gazını almak zorunda mıyım ? Kendi derdimi kimseye yansitmiuorken buna mecbur muyum ?? Pazar gununden beri kac saat uyudum bilmiyorum oğluma mi uzuleyim ,şiddet goren arkadaşın peşini mi kollaywyaim benden 23 saat uzaktaki arkadaşımın dert icinde olduğunu mi tahmin edeyim ??