Hayatımda belirsiz olan şeyleri sevmem ve kontrol edemediğim anda ise sinirli, agresif davranırım. Mesela bir yere gideceksem ve plansız bir şey yapmışsam kendime cok kızarım. veya benim biletim hazır olup da yanımda gelecek kişilerin yoksa o vakit de stres, sinirli olurum. Neyse, konu uzamasın diye ufak bir ornek verdim.

Ailemden, başta annem olmak uzere (ki genel olarak annem olur o kişi) cok samimi olmadığım kişiler ukala diye tanımlar fakat samimi olduğum vakit anlarlar.... Her neyse, annem ve ayrılmış olduğum sevgilim, dediler ki ayrı ayrı: sen, ne istediğini bilmiyorsun. Oysa ne istediğimi cok iyi biliyorum fakat istediğimi elde ettiğim vakit elimde bir muddet tutuyorum ama sonrasında ne oluyorsa oluyor artık ve karşı taraf, artık kendisini umursamadığımı duşunuyor olsa gerek ki yalnız kalacaksın gibisinden soyleniyorlar.. Ama oysa sadece mutlu olmak istedim.

Yaşamış olduğum zamandan bugune kadar zorluklar yaşadım (herkesin acısı, derdi, kendisine zor) o nedenle maddiyat bir şekilde olur lakin insanın değer verdiği, onemsediği varlıklar/nesneler yanında olmayınca bu sefer kişi, kendisini değersiz hissediyor ve depresyona gidiyor.. Bunun sonu da malum biliyorsunuz, melankoli vs derken kendine yabancılaşma, yaşadığını hissetmeme, kendine zarar verme ve sonunda intihar diyerek gidiyor hani..

Psikolog vs gitmeye imkanım var lakin kişinin, kendi problemlerini cozecek olduğunu duşunduğum icin psikoloğu bir yerde gereksiz gibi goruyor değilim ama farklı bakış acısı kazandırıyor sadece, duşuncelere. Psikiyatr olsa hastahaneye yatırsın ama psikolog pek etkili olacak olduğunu duşunmuyorum.