Merhabalar

Sabah doktora ugramistim kendimi halsiz ve moralsiz hisettigim icin. Ve eskiden 1 sene depresiyon gecirmistim ve tekrar gelecek diye korktugumu soylemistim. Doktorumda nedeni sorarkene goz yaslarimi tutamadim.. aglamaya basladim. Cok utandim.
Bazi seyleri gercekten unutamamisim, doktorum tanidigi bir psycholog tavsiye etti.
Belki cesaret edip gitmeyi dusunuyorum. Eskiler yasantilar hep aklima geliyor..
Herneyse
Dun bayramdi, esimin ailesi ile cok guzel vakit gecirdik. Sonra kendi aileme gittik ve arabaylan 1 saat yol mesafemiz var.
Girer girmez kuzenlerimi yengemi teyzemi annemle bayramlastim, cunku yakinimda onlar vardi.
Dayima gittim sonra ve beni azarlamaya basladi. Ama gercekten cok sert bir tepkiyle
En son bana geldin diye.
Hic arayip sormuyormusum kimseyi ne diger dayimlari.
Bekarkene hic sormazdim kimsenin umrunda olmazdim evlendikten sonra ugrasmaya basladilar.
Artik skildim kendi ailemden.
Sevmiyorum cok fazla onlari ne annemi ne dayimi ne kimseyi. Unutamadigim cok seyler var..
Affettim ama unutamiyorum.
Cok soguk davrandim ondan sonra herkese, annemlede 1 ay gorusmedik, birseylerimi takip durdu. Esimin yaninda dayimin karsisinda dalginligima gelip bacak ustune atmisim diye ve oturkene ustumu duzelt diye soylendi.
Boyle diken ustundeydim. Boyle seyler belki normal gelebilir ama artik 30 yasima giriyorum.
Evli ve cocuklu bir kadinim.
Kendi kararlarima kendi fikirlerime kendi ozgurlugume saygi duyulmami istiyorum. Ama anlatsamda anlamiyorlar..
skildim yoruldum evet kendi ailemden..
Biraz dertlesmek istedim, belki biri beni anlar..