Bayanlar oncelikle herkese merhaba, burada başka bir uyeliğim var fakat ben yeni acmak zorunda kaldım. Cunku ablamında burada bir uyeliği var ve hesabımı biliyor. Onun bilmesini istemiyorum cunku hemen gidip anneme anlatıyor. Ne annemin ne de ablamın benim ozel hayatıma dair ayrıntıları bilmelerini istemiyorum. Şimdi konuya gelirsek kısaca kendimi tanıtayım.
Benim uc senedir bir ilişkim var bundan bir yıl once erkek arkadaşımdan ayrılmıştım. Cunku surekli kıyafetlerim yuzunden kavga ediyorduk. Bende dayanamadım ayrıldım. 7 Ay ayrı kaldıktan sonra onun adım atmasıyla barıştık yeniden. Bende hala unutamamıştım kabul ettim. Yeniden başlayalı nerdeyse bir yıl dolacak. Fakat yeniden başladığımızdan beri fark ediyorum ki erkek arkadaşım cok değişmiş. Ne kıyafetime karışıyor, ne onceden hoşlanmadığı konularda kavga cıkarıyor. Gayet iyi guzel zaten boyle olmasını istiyordum. Fakat hala alışamadım onun bu yeni haline. Onceden cok sorun ettiği cok taktığı bir şey artık onun icin onemli değil gibi davranıyor. Eğer gercekten hoşuna gitmeyen bir durum varsa sadece hoşnutsuzluğunu dile getiriyor ve konuyu kapatıyor hop bir saat sonra hic bir şey yok gibi gulup eğleniyor benimle. Cok yadırgıyorum. Cok yobaz aşırı karışan biri değildi onceden de ama ayrılmadan onceki son zamanlarda aşırı takmaya başlamıştı cok bunaltmıştı sadece. Dengesizliğine gelecek olursam; mesela kendisi şuanda harp okulunda okuyor hep hayaliydi askeriye zaten.Konuşuyoruz mesela gelecekle ilgili: bir diyor ki gelecekte evlenir miyim onu bile bilmiyorum, benle evlenmek cok zor bir şey şuanda evlilik zaten hic duşunmuyorum diyor,sonra yine aynı gun icinde konuşuyoruz arada sadece bir iki saat var, mutfakta yemek hazırlıyorduk gelmiş arkamdan sarılıyor ve diyor ki: bundan beş altı sene sonra yine biz boyle yemek hazırlicaz kendi evimizde sen hamiş olcaksın (gercekten hamiş dedi) ben gelicem ikinize arkadan sarılıcam dedi. Bunun gibi dengesiz lafları o kadar cok ki. Kendi de farkında soyluyor zaten. Niye boyle yapıyorsun diyorum, bazen bilmiyorum elimde değil diyor, bazen cok heveslenmek istemiyorum sonra yine ayrılırız belki diyor. Yani bu ilişkide mantıklı olan taraf hep ben oldum. Daha yeni sevgili olduğumuz zamanlarda bile evlilik hayali kurardı benimle.Bende hep 'aman bunu duşunme şimdiden' diyen taraftım. Annesiyle tanıştırmıştı daha bir yıl dolmadan. Daha bu anneler gununde annesini arayıp kutlamadım diye bi trip de attı. Ama bazen de dediğim gibi amann ne evliliği yaaaa daha yaşımız kac diyor. Dediğim gibi mantıklı olan taraf bendim hep ama o boyle yaptıkca benim devrelerim yanmaya başladı. Mesela şuanda evlilik hic duşunmuyorum daha cok var. Ama mesela o diyor ya, 'ne evliliği ya belki hic evlenmem ben' dediği zaman kendi kendimi yiyip bitirmeye başlıyorum. Hemen yarın evlenip uc cocuk doğurasım geliyor. Ama o mesela gecen gun dediği gibi beş altı sene sonra hamiş olcaksın lafını duyar duymaz kacasım gelmişti. Afakanlar basıyor beni ne evliliği ya ben daha kucuğum. Gezicem ulke gorucem dil oğrenicem daha eğlenicem diyorum. Niye boyle oluyor gercekten kafayı yicem? Bizim sorunumz ne? Erkek arkadaşım neden boyle oldu?


Ozur dilerim biraz uzun oldu. Lutfen yardımcı olun fikir ve goruşlerinizi paylaşın cok ihtiyacım var. Kime danışacağımı bilemedim.Şimdiden teşekkurler