Oyle kotuyum ki son 2 aydır ne yerdeyim ne gokte denir ya oyleyim...Ne ramazandan ne bayramdan hicbirşey anlamadım.Oğlum hicbişeyin farkında değil
( cok mutsuzum kızlar bunu anlatamıyorum kelimelerle,yediğim ictiği uyuduğum hicbişeyin kalitesi kalmadı...Sevilmeyi sevmeyi ozluyorum...iyi gunlerimiz aklımdan cıkmıyo.birbirimize yaptığımız cocukca şakalar, canım istiyo diye taaa nerelere gidip sevdiğim şeyleri alıp eve gelmeleri....el ele gittiğimiz duğunler, bayram ziyaretleri....kafayı yemek uzereyim galiba.duşune duşune iyi olmayacak sonum...Nasıl dayanıcam napıcam ne edicem...affetmelimiyim affetmemelimiyim diye diye dolap beygirine dondum hala başladığım yerdeyim.Ailesi biliyor durumu bana destek veriyorlar. Kapana kısılmış gibiyim ....
Unutmayı demiyorum ama affedebilmeyi başaabilen yada affetmeye calışan tekrar deneyen varmı aramızda nolur bir iki satır iyisiyle kotusuyle yazarmısınız ?