Konu sahibi arkadaşım olur şu an yanımda kendisi. Dertleşmek, danışmak, icini dokmek istiyor. Sozu ona bırakıyorum.

İyi geceler herkese. Bu siteyi ilk defa Yuuna_Ra'dan duydum ve yazmak istedim. Kendim uyelik acıp yazmaya korkuyorum eşim telefon kurdudur nereye girdim ne yazdım hepsine bakar.

Uzatmadan konuya geciyorum. Bayram arefesinden beri koydeydik dun donduk eve. Gunlerce rahat uyuyamadık gec saatlere kadar oturulup sohbet edildi ve biraz da gergin gecti bayram. Eşimle yalnız kalamadık bayram boyunca. Aile arası kavgalar kuslukler oldu bir suru sıkıntı. Sinirlerimiz altust yani eve donduk ama hem yorgunum hem moralsizim ve eşimi ozlemişim o kadar yorgun olmama rağmen akşam oturup eşimle karşılıklı cay icme hayalini kuruyorum. Ama eşim arkadaşıyla buluşmaya gitti akşam. O kadar tartışmama, gitme ozledim oturalım vakit gecirelim dememe rağmen gitti. Dunku hadi neyse dunkunu cok dert etmiyorum cunku dun arkadaşının son tatiliydi dun goruşmeseler onumuzdeki pazara kadar goruşemeyeceklerdi. O yuzden hadi neyse deyip gectim dun.

Ama bugun olanlar cok ağırıma gitti. Akşam yemek vakti yemek olunca cağırdım, tamam geliyorum dedi. Aradan birkac dakika gecti gelmeyince sakince tekrar cağırdım yemek soğuyor dedim. Birden parladı bana. "Geliyorum dedikten sonra neden ikinci defa cağırma gereği duyuyorsun." dedi. Ses tonu cok yuksekti ve kırıldım. Onu beklemeden yemeye başladım. Geldi hicbir şey olmamış gibi yemek yemeye başladı sohbet etmeye calışıyor gonlumu almak icin sırnaşıyor. "Dokunma" dedim yuzune bile bakmadım. "Bir daha dokunursam en adi şe....im" dedi kalktı sofradan yemeğini aldı salonda yedi. Beni bir ağlama aldı yemeği zorla yedim. Yemekten sonra da konuşmadık. Birden "ben cıkıyorum" dedi. "nereye gidiyorsun hani bugun benimle vakit gecirecektin dun cıktın bugun cıkıyorsun hayırdır iki gun ust uste?" dedim. "Ne var bunda" tarzında zırvaladı ben de o sinirle kapıyı yuzune kapattım iceri gectim.
Sonra Yuuna_Ra'nın yanına geldim oyle kırgın ve kızgınım ki.
Bu kacıncı saymayı bıraktım artık. Oyle fazla buyuk kavgalarımız olmasa da bazen ufacık şeyler yuzunden sesini yukseltmesine artık dayanamıyorum taş değilim ben. Ve gonlumu bile almadan cıkıp gidiyor arkadaşlarının yanına. Ayda 1-3 defa arkadaşlarıyla goruşur eşim. 2 saat takılır gelir. Ama boyle bir zamanda ben onu ozlemişken iki sohbet etmek isterken 2 gun ust uste cıkması zoruma gitti. Ustelik aramızı duzeltmeye bile yeltenmedi.
Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Tartışmalarımızın iki saat sonrasında hep hicbir şey olmamış gibi davranır guler konuşurduk ikimiz de. Ama bu davranışlarını artık hazmedemiyorum defalarca konuştum demek ki konuşmayla olmuyor. Bu sefer susup hicbir şey olmamış gibi davranmak istemiyorum. Bir daha dokunmayacakmış bir daha dokunursa en adi şeymiş! Ben bu lafın altında kalamam nasıl davranmam gerek sizce?