Hanımlar bilen bilir annemin yaptığı anormallikleri en son beni tamamen hayatından cıkarmıştı. Dun beni aradı para lazım diye ne kadar dedim 2 bin lira diyor. Maddi durumu kotu falan da değil kendi maaşı var zaten sevgilisi vardı en son hic acmadım o konuyu o zamandan beri de sadece bir kez konuştuk onda da yine beni aşağılamıştı. Ne yapacaksın iki bin lirayı diyorum soylemiyor ihtiyaclarım var maaşım yetmedi harcadım gibi abuk sabuk cevaplar veriyor. Ayrıca ben okuyan biriyim hem okuyup hem calışıyorum kendime anca yetiyor tak diye nerden bulayım iki bin lirayı dedim. Sen zaten hep boylesin kimseye bi faydan yok erkekler bile yanaşmaz sana anca kendini duşun seni neden doğurdum bilmem ki milletin evlatlarına bak bi de sana bak dedi kapattı. Kac kere aradım tekrar acmıyor. Bu sefer babamı aramış -ayrılar ve babam başkasıyla evli- kızına sahip cık paraları har vurup harman savuruyor gibi laflar etmiş. Eşiyle kavga etmişler bu yuzden. Ya ben napıcam bu kadınla bilmiyorum neyin kafasını yaşadığını da anlamadım iyice coktum artık durmadan kafasına gore arayıp hakaret edip kapatıyor. Acmasam da aklım kalıyor dengesiz bir insan olduğu icin başına bela mı aldı diye meraklanıyorum. Uc gun sonra tekrar uni sınavına giricem hic beni duşunen yok nasılsın diyen yok. Mutemadiyen itilip kakılmaktan sıkıldım artık. Buraya ilişkim hakkında da konu acmıştım onu da bilenleriniz vardır arkadaşlarım seni beğenmiyor benim memleketimde daha guzel kızlar var falan demişti aman ne var bunlarda diyebilirsiniz ama psikolojim bozuldu artık kimsenin yuzune annesi sevgilisi boyle şeyler demiyor bana gelince insanlar kaplan kesiliyor. Bahsettiğim sevgilim bende kalan eşyalarını bile binbir kıyametle istedi arkadaşıma hakaret eder bi şekilde eşyalarımı getirsin demişti halbuki bana kotu davranarak ayrılan oydu kac kere rezil oldum onun yuzunden ama başka insanlara iyi davranıyor hatta bildiğin para yediriyor gayet guleryuzlu. Annemi zaten tanıyamıyorum artık duşmanım mı annem mi belli değil. Soylenen lafları kaldıramıyorum değilse acmam telefonlarını olur biter. Gunduzleri iyi gibi oluyorum okulla falan oyalıyorum kendimi ama geceler kalbim ağrıyo surekli bana edilen hakaretler aklıma geliyo hayata tutunacak bi amac bulamıyorum. Durmadan ders calışmak makine gibi hissettiriyo kalbimde bi yaşam belirtisi olsun birilerine guveneyim istiyorum. Bir insana sarılmayı ozledim gercekten. Nasıl unutabilirim bunları onerilerinize acığım size soylenen ağır şeyleri nasıl unutuyorsunuz? Aynaya bakıyorum cirkin değilim hatta coğu kişi cok tatlı guzel olduğumu soyler. Eski sevgilimin memleketimdeki kızlar dediklerine bakıyorum benden bi farkları yok. Kalbim kurudu sanki hayata dair yaşam belirtisi gosteremiyorum o kadar uzun suredir gulmemişim ki sacma bi şey oldu mesela yarım saat guldum cunku gulmeyi ozlemişim. Psikologa gidemem maddi durumum yok devlettekilerin de bir yardımı yok. Kendi kendime nasıl aşabilirim bunu lutfen yardım edin..