2 buck yıllık evliyim. Bir oğlum var sekiz aylık. Birbirimizi cok severek evlendik. Allah aşkı kahretsin. Gozumu kor etmiş. Eşim kotu bir insan değil hatta tam aksine iyi bir insan. Ama biz yapamadık. Cok zıt karakterleriz. Ev işlerine yardım eder cocuğumuzla ilgilenir. Ama kıskamc. Cok kıskanc. Hayatı zehir edecek derecede kıskanc.

Yapım gereği cabuk parlar yıkar dokerim ama pişman olurum. Eşimde cok sinirlidir. Olmadı denedik olduramadık. Cocuk olana kadar cok mutluydum. Ama sekiz aydır 1 gun olmazsa 2. gun kavga. Biktım artık. Nefret ediyorum hayattan. Yıllarca ailem denen mahluklardan cektim. Uvey anne dayaklari yedim. Ac kaldım. Yurtlara atıldım. Mecbur sokakta kaldım evlendim. Sevdiğimi sandım. Bana sahip cıktı kul kole olurum dedim. Ama yapamadım. Bana bunca iyilik bile yapmış olsa yaptiğı bir kotuluğu silemedim. O 10 adım attıysa ben iki adımı zor gittim

Yarın adliyeye gidicez. Anlaşmali boşanma ne kadar surer. Şuan işim yok ama ev tutacak iş bulacak ve cocuguma bakicı bulacak kadar maddi imkanim var beni idare eder. Arkamda kimsem yok. Lanet olsun. Şu hayatta hep aci cektim.

Anlaşmalı boşanma ne kadar surer? Mal paylasımı velayet her konuda anlaştık. Ama eş kişisinin tek şarti evlenmemem cocugun velayeti gecicek ona kabul etmeli miyim?


Bebeğim hasta şuan cevap veremesemde gece hepinize tek tek yazıcam herkesten allah razı olsun.


Guncelleme : sayfa 8 lutfen bakın hata mı ettim yoksa davayı acmalı mıyım?