Sanırım buraya icimi dokebilirim. 25 yaşındayım ve doktora oğrencisiyim. 3 kere ciddi ilişkim oldu ama kimseyle beraber olmamıştım. Dinlere inanmıyorum, deistim yani, bu benim icin bir zina değil. eraber olmamamın sebebi gercekten seveceğim, ilkim ve sonum olacak kişiyle olmak. Yani hayatımda 1, en fazla 2 kişiyle beraber olmak istiyorum. Bu benim duygusal tercihim, dini olarak değil.
Şu an 6 aylık bir ilişkim var. Ciddi duşunuyoruz ailelerle tanıştık falan. Gecen beraber olduk... ikimizin de isteği ile.. sevdiğim bir adam. Evet bu yaşıma kadar bekledim. Ama garip hissediyorum. 25 yaşına kadar bekleyip beraber olmak... acaba bağlanır mıyım duşuncesi beni yiyor. Benim kişisel tercihim dediğim gibi, benim ilk ve sonum olacak, “o” dediğim kişiyle beraber olmak.
Evlilik duşunemiyorum cunku beni uzun bir doktora ve post-doktora bekliyor. Cok okumam, cok calışmam lazım ve evlendiğimde buna vakit bulamam. Yani ben anca 30 yaşında evlenebilirim. Benim isteğim nişanlı iken beraber olmaktı, ama istedim artık. Ama yine de icimde bi korku var. Guvensizlik değil. Bilmiyorum...
Benim durumumda olan var mı
ben bu olayları arkadaşlarıma anlatmayı sevmem, buraya yazmak istedim.