Sizleri dertlerimle boğmak icin ne guzel bir gece dimi?
Sanırım bu kez değineceğim dert, pek coğumuzda var.Onumu goremiyorum. Yani bir şeyler yapmak istiyorum, hedeflerim var. Bunları duşununce zihnimde aydınlıklar canlanmıyor ne yazık ki. 'Nasıl olacak, ne zaman olacak, olacak mı, olsa bile ne olacak sanki' gibi gibi şu an da cevaplamamın mumkun olmayacağı sorularla zihnim kararıyor.
İşi felsefi boyutlara da taşıdım hatta. 'Ee ne icin yaşıyoz, bomboş yaşıyoz, nasıl bir anlam katacaksın hayatına' gibi gibi şeyleri duşunurken de buluyorum kendimi
Onceden boyle değildi. Buyudukce galiba bazı sorumlulukların vs. farkına varıyoruz, o icimizdeki coşku kayboluyor. Ay valla biraz ergence bir serzeniş olacak ama buyumek istemiyorum
Daraldım valla, hem bir şeyler yapmak istiyorum hem de hic bir şey yapmamak. Bazen yonumu kaybetmiş gibi hissediyorum. Ne istediğini bilmiyormuş gibi. Sanki bazen yaşamaktan yoruluyormuş gibi. Korkuyor muyum gelecekten bilmiyorum.
Belki caresi icsel huzuru yakalamaktan geciyordur.
Sizlerden de boyle hissedenler varsa paylaşırsanız sevinirim. En azından bak tek değilmişim, onlarında bu derdi varmış, şoyle boyle yapıyorlarmış kendilerini rahatlatmak icin, sen de yap derim, daha iyi hissederim.