Bu aralar sıkıştım kaldım dertlerin arasında. Bugun ki sorunum kv.
Artık biliyorsunuz 10 aylık evliyim ve calışan bir kadınım. Biz evlendikten ilk haftadan sonra haftanın birer gunu anneme ve kv lere gitmeye başladık. Eşimde bende evin tek cocuklarıyız. Is cıkışı gidiyoruz yemek yiyoruz cay icip saat 11 gibi kalkıp evimize geliyoruz. Bu durum artık beni sıkmaya hatta boğmaya başladı. Ben haftanın 2 gunu oraya gidince işlerim sıkışıyor. Yemek yapamıyorum duzenim alt ust oluyor. Yanı bu durumu anlatmaya calışıyorum, koskoca kadınlar oturup ağlıyorlar biz sizi ozluyoruz diye
dun akşam yine ic gittik eve geldim duş aldım camaşır attım sabah kalktım camaşır astım ve ise gec kaldım. Evet iyilik yapmaya calışıyorlar ama bana artık batıyor kızlar. Evime, kendime , eşime vakit ayıramıyorum. Bu hafta temizlik yapacağım yapamıyorum cunku zamanım yok. Zamanım yok derken gezmekten değil onlara gidip gelmekten 
Bu konu boyle uzar gider. Bir sıkıntım ise yine kv. Surekli buzdolabıma surekli mutfağıma mudahele ediyor. Bu aralar taktı kış icin dolaba bezelye atayım, fasulye atayim istemiyorum dediğim halde dun zorla verdi. Ben bu konserve olayını cok sevmiyorum ayrıca kışın taze fasulye yemesem olmem herhalde. Tutturuyor, tursu yaptım gel al, recel yaptım gel al , onu yaptım gel al artık biktim. Normal de tatlı cok yiyen birisi değilim ama laftan anlamıyor, kalbini kırmak istemiyorum ama bu durum iyice sinirlerimi bozmaya başladı. Yemek konusu acılıyor sen yapamazsın ben yaparım. Dondum dedim ki yemek konusunda gayet başarılıyım oğlunun gobeğine bak anlarsın ispatım diye. Surekli yarış halinde benimle. Sen yapamazsın, sen edemezsin. Cok doluyum kızlar uzun oldu kusura bakmayın
