kızlar merhaba, 28 yaşında bir bayanım. bir oğlan sevdim. 11 ay cıktık. ama bu 11 ay duzenli değil. yani 6. ayımızda ben terk edildim. sevdiğim kişi haklıydı bunda. 6 aylık ilişkide surekli kıskandırmalara giriştim bana yazan erkeklerden surekli bahsettim en son tatile gittim ve orda da dozu iyice arttırınca sinirlenip beni terk etti.
neden boyle bişey yaptım? cunku yakın bir kız arkadaşıma fazla samimiyet gosterdi. bu durumu yanlış anladım tepki gosterince beni terk etmeye kalktı. ben de boyle bişey yaparak beni sevip sevmediğini olcmeye calıştım (malım yuzume vurmayın biliyorum) benim bu cocuktan once 7 yıllık bi ilişkim oldu ve onunla bi yakınlaşmam olmuştu bu cocuğa da bunu durustce soylemiştim. kendi kimseyle bişey yaşamamış olmasına rağmen beni kabul etmişti. neyse ben 8 ay sonunda şansımı bi daha denedim ve beni yine kabul etti. barıştık ve bu sefer sağlam başladık derdimiz neyse acık acık konuştuk. bana eski ilişkimden ve bana yazan erkeklerden bahsetmemi istemediğini soyledi. fakat ben yine
kendimi anlatırken eski ilişkimden ornekler verdim. ama amacım inanın eskiyi acmak değildi. sadece kendimi anlatmaktı. yani anlayacağınız uyardığı konuları tekrar yapıyomuş gibi oldum. 1 hafta once yine terk edildim. bana giderken ilişkinin sonunu goremediğini soyledi. beni hep seveceğini ama bu ilişkinin kendisine zarar verdiğini soyledi. eğer benimle barışırsa bi daha aynı hataları yapıcakmışım. bana guvenmiyomuş ve korkuyomuş. bi gun karşıma başkası cıkarsa onunla olmamdan korkuyomuş fakat inanın ben bu cocuğu cok seviyorum. o kadar kibar o kadar naif biri ki. beni olduğum gibi de kabul etmiş biri. hatalar da inanın tek taraflı değil. onun da cok
hatası oldu. ben hic ayrılmak icin sebep olarak gormedim ama bu onun 2. kacışı. ben bu kadar cok sevmesem onu ailemle tanıştırmazdım.
annem babam da cok seviyo. ama o beni ailesiyle tanıştırmadı bile. sebebi de şuymuş benden emin olamadığı icinmiş. kendisi askerdeyken 21 gun boyunca aklı bende kalmasın diye evden dışarı cıkmadım. hayatımdaki tum erkek arkadaşlarımı cıkardım. ağzının icine bakıp oturuyorum yine de elimden geleni yaptığımı goremiyomuş. ona gore ben cabalamıyomuşum. dun bi msj attım ve takıntı oluşturduğu her şeyi gidereceğimi ve ona guveni vericeğimi soyledim. yanlışlarımı duzeltmeye hazır olduğumu soyledim ama okuyup cevap bile vermedi.
kendisini cirkin goruyo beni de guzel buluyo. sırf bu yuzden bi gun onu yarıyolda bırakıcağımı duşunuyo ama oyle bişey olmayacak.
bu arada kendisi muhafazakar bi aileden geliyo ben ise rahat ve ozgur bi aileden. ama ben ona uymaya hazırım ne yapmalıyım kızlar?

neden kimse uğraşmam gerektiğini soylemiyo?