Merhabalar herkese. Yazacaklarım dert değil belki ama aklıma takılan bi durum var. Oncelikle biraz genel bilgi vereyim. 24 yaşındayım 2 senedir evliyim eşimle 5 yıl sevgililikten sonra evlendik gayet iyiyiz bi sorunumuz yok. 1 cocuğum var şuanda ucretsiz izindeyim. Bir kız kardeşim var 20 yaşında universite okuyor. Birkac gun sonra annem babam kardeşim memleketten bize gelecekler 1 hafta kalmaya. Kardeşimin 2 yıldır bir beraberliği var sevgilisini ben de tanıyorum buraya geldi bizde de goruştuler ben de seviyorum iyiler hep de iyiliklerini isterim.

Sorun şu ki annemin bana ve kardeşime karşı tutumunun farklı olması. Orneğin buraya geldiklerinde kardeşim geldikten bi sure sonra erkek arkadaşının evine 1-2 gece kalmaya gidecekmiş(ailesiyle yaşıyor cocuk, burdan daha yakın bizim memlekete gore) tabi gidebilir benim acımdan sorun yok. Ama annemin ve babamın buna rahatlıkla musade etmelerine cok şaşırıyorum. Cocuk da annemlerin evine 3 4 kere yatili gitti.

Kendimden ornek vereyim durumu neden yadırgadığımı anlamanız icin. Bizim 5 yıllık sevgililik donemimiz cok zor gecti uzaktan ilişki yuruttuk 5 yıl boyunca ve ciddi anlamda yorulduk ozledik zorlandık. Eşim o zaman universite okuduğum şehire geldi hep gunubirlik goruştuk. Yazları da arada evimize geldi ailemle oturdu yine gunubirlik kalmadan gitti hep. Eşim o zamanlar askere gitmeden once ailesi beni tanımak istedi gunubirlik cağırdılar oturalim yemek yiyelim tanışalım diye. Onu bile kılı kırk yararak duşunerek zar zor izin verdi annem ve ben memleketteyken değil universitedeyken gittim babama duyurmadı yani o derece davrandı. Sonra annemin bu tutumu yuzunden ben 1 2 sene sonra tekrar ailesiyle oturmaya gidecek oldum annemden gizli gittim yine gunubirlik mesela cunku ilk gonderdiğinde ilk ve son olsun dedi netti zor izin verdi.

Ne bileyim ben hep ailenin guclu cocuğu oldum soğukkanlıyımdır coğu şeyde tek başıma yetebilmişimdir universitedeyken başka bi ilden yaz okulu almam gerekti kendi universitemiz vermiyordu, baya uzaktaki başka bi ile kendim gidip duzenimi kurdum ki nomali de budur bunu ustun bi beceriymiş gibi gosterdiğimi sanmayın, kardeşimle farklılıklarımı anlatmak icin soyluyorum.

Kardeşim daha naif daha bi ailesine bağlı ailesi olmadan pek adım atamayan bi karakterde yapısı oyle yani. Hatta eğitimini bile 1 yıl erteledi evden ayrılmakta zorlandığı icin. Kafasını toparladı oyle gitti. Mesela hassas olduğu icin kyk da kalamıyor evde kalıyor ev arkadaşı vardı. Erkek arkadaşı ile evleri yurume mesafesinde. Ev arkadaşı bu yıl mezun oldu cıktı seneye de başka biri ile kalmak istemediği icin erkek arkadaşı ile kalmak istiyor. Annem buna da tamam dedi ne bileyim hassaslığı ve aileden ayrı yapamayışı sızlanması aileme herşeye tamam dedirtiyor gibi. Kardeşimin bu durumu kullanmaya calıştığını duşunmuyorum annemlerin cok taviz verdiğini duşunuyorum.

Mesela biz sevgiliyken fazladan 1 gun daha goruşmek icin esimin o zaman geceyi pansiyonda gecirmesi benim geceyi kyk'da gecirmem soz konusu bile olamazdı annemin guveneceğini sanmıyorum beraber kalmamızdan şuphelenirdi eminim. Ama kardeşimin sevgilisiyle yıllarca kalmasına cok rahat musade ediyor hatta kullandığı cumleyi soyleyeyim size. "Aman yalnız kalmasın da erkek arkadaşıyla kalsa da olur ben onların birlikte olup olmadıklarını sorgulamam kendi bedeni kendi karari " dedi ben cok şaşırdım annem beni nasıl kaygılarla yetiştirdi onu nasıl rahat yetiştiriyor diye.

Ustte de yazdım kardeşimi cok seviyorum onunla asla bi problemim yok istediği gibi yaşayabilir yadırgamıyorum zihniyeti dar birisi değilim, beni şaşırtan annemin tutumu haliyle. Buraya geldiklerinde birkac gece oraya kalmaya gidecek olması ve acık acık babamın da bilmesi onaylaması sanırım bana gecmişi hatırlattı. Ben sadece nişanlıyken 1 kere yatili gittim onda da duğun hazırlıklarını hallletmek icin hallettim dondum en kisa zamanda annem onda bile 'ne munasebet' edasıyla davrandı zoraki gibi.

Bilmiyorum bu herkeste mi boyle ilk cocuk ile sonraki cocuk cok mu farkediyor ben mi garipsiyorum... şimdiden yorumlar icin teşekkurler herkese tek tek yazamayabilirim malum bebeğim var pek telefona bakamıyorum.