Gectiğimiz gunlerde bir adamla tanıştık. Arkadaş olarak keyifli, kafa yapısını muhabbetini vs sevdim. Kac gundur butun gun yazışıyoruz konuşuyoruz vs. Acıktan dile getirilmiş bir şey yok ama işin havası değişip florte ve devamına evriliyor gibi.
Şimdi ben bu cocuktan o anlamda etkilenmiyorum. Kendisi benden hoşlandığı icin elime koluma dokunuyor, dovmeme bakma ayağına kolumu okşuyor, vedalaşırken belime sarılıyor falan ama benim icin ha kız arkadaşım dokunmuş ha o, hicbir fark yok. Normalde ben de dokunan bir insanımdır, aklıma bile gelmedi cocuğa değmek.
Hayatıma giren her erkekte daha ilk andan bir heyecan oldu bende, adam kazayla bile değse vucudum alarma gecti. Yani daha ilk goruşmede, ister arkadaş olarak olsun ister direkt flort olarak o fiziksel cekim, o kimya hep oldu. Sonradan gelişir mi, alıştıkca insan dokunuşuna da alışır ve heyecanlanır mı bilemiyorum, sonucta 5 yıllık kankasıyla evlenenler de var. Aslında bu konuda hep "yok yea ilk anda oldu oldu, sonradan olmaz" kafasındayım. Aslında iyi uyuştuğum birini de direkt harcamak istemedim ama "varsa var yoksa yok" diye duşundum hep.
İkinci konu da şu. Bu arkadaş 4 ay sonra memleketine donecek. Oyle pek yatam kalkam gunumu gun edem bir adam değil. Eh ben artık bu saatten sonra cok aşık olmadıkca uzun mesafe ilişkisi cekebileceğimi sanmıyorum.
Şu anki ilişkimizi nasıl yuruteceğim konusunda karar vermek istiyorum. Yani benim acımdan şu an mantıksız duruyor evet, eğer bir yere varmayacağına karar verirsem hic boş yere onun da vaktini enerjisini calmadan sessizce bitireceğim goruşmeyi. Ya da madem keyif alıyorum vakit gecirmekten, bir şekilde ona da sinyalleri verip dunya ahiret bacı moduna girip arkadaş olarak mı goruşmeliyim? Daha once iki kere geldi başıma, arkadaş olarak goruştuğum kişiler duygularını actı bana. İkisinde de karşılık veremedim ama arkadaş kalma kararını onlara bıraktım. İkisi de bu yonde karar verdi ve yıllardır arkadaşız, bir kez bile pişman olmadım reddettiğime. Ama bununla acık acık konuşulan bir şey de yok, şimdi durduk yere nasıl belli edeyim bunu.
Napmalıyım konusunda eğer mantıklı duşunup hızlı karar verirsem -her zaman yaptığım gibi-, "sonradan fiziksel cekim olmaz, olsa bile istediğin gibi olmaz, arkadaşlığa cevirebilirsen cevir yoksa kestir at onu da uzme" diyorum. Diğer yandan da kucuk bir ses diyor ki "her zaman uyuştuğun biri karşına cıkmaz, hemen harcama biraz dene sen de". Acaba bu konuşan ses 30 yaş sendromu mu
