Sen!.. Bin yıldır Turk yurdu olan Anadolu’mun sonsuza kadar Turk yurdu olarak kalması icin can veren Mehmed’im… Sen!.. Goklerde nazlı nazlı dalgalanan ay-yıldızlı bayrağımın solmaması icin kan doken yiğidim… Ve sen!.. Bizim, bu vatanda rahat icinde, huzurlu bir hayat surmemiz icin toprağa giren şehidim…

Biliyorum, şu an cennettesin. Peygamber Efendimizin yanıbaşındasın, şimdi… Ve oradan bize bakıyorsun. Bizi merak ediyorsun. Belki de biraz kızıyorsun bize. Haksız da sayılmazsın aslında. Biraz duşununce bize, ben de kızıyorum. Bu gun icinde bulunduğumuz durum hic de iyi değil. Ne konuşmamız tam Turkce, ne hayat tarzımız… ne giyim kuşamımız Turk’e yakışıyor, ne de yaptıklarımız. Arkadaşlarıma “Niye boyleyiz?” diye soruyorum. Coğu aldırış etmiyor bile.

Ama ben onlar gibi değilim, inan bana! Ben, insana en fazla yakışan duygunun “vefa” olduğunu biliyorum. Vefalı insan, kendine ufacık bir yardımı dokunan arkadaşına bile teşekkur eder. Kendine yapılan iyiliği hicbir zaman unutmaz. Oyleyse ben, seni nasıl unuturum? Sen vatanımız icin, bizim icin canını feda etmişsin. Karda, kışta, soğukta, bazen de kavurucu sıcakta her turlu zorluğa rağmen duşmanlarla savaşmışsın. Ac kalmışsın, susuz kalmışsın, mermisiz kalmışsın; ama yine de gorevini yapmışsın. Vatan borcunu fazlasıyla odemişsin. Şimdi seni unutursam, ben “vefasız” olmaz mıyım? Olurum tabi. O yuzden unutmuyorum seni. Cunku ben vefasız biri değilim.

“Senin icin ne yapabilirim?” diye duşundum. Sana her gun hediyeler gondermek istedim. Dedem “Şehitlerimize gonderebileceğimiz en guzel hediye Fatiha’dır.” dedi. Ben de her gun Fatiha okuyup gonderiyorum, sana.

Sonra, senin uğrunda canını verdiğin vatanımız icin calışmaya karar verdim. Şimdi var gucumle derslerime calışıyorum. Karar verdim. Okuyup milletime hizmet edeceğim. Vatanımızı bolmek isteyen hainlere fırsat vermeyeceğim. Bayrağımızı goklerden indirmek isteyen biri cıkarsa, acımadan onu oldureceğim. Gerekirse ben de oleceğim; ama bu vatanın bolunmesine asla izin vermeyeceğim. Kısacası, senin yuruduğun yolda yuruyeceğim.

Gozun arkada kalmasın şehidim! Ben sağ olduğum surece, tek başıma kalsam bile bu vatanımızı kimselere bırakmayacağım. Ay-yıldızlı şanlı bayrağımızı goklerde sonsuza kadar dalgalandıracağım. Sizi unutmayacağım, unutturmayacağım.

Rumuz : Vatan Toprağı
Kategori : 1.Grup (İlkoğretim 2.Kademe)


Derece : Kdz.Ereğli İlce 1.si
Yazan : Zeynep SONMEZ 8/C

bir orta okul son sınıf oğrencisinin şehitlerimize yazdığı bu komposizyonu sizlerle paylaşmak istedim